sonic death monkey

Το κείμενο:
Το κείμενο αυτό πρόκειται να είναι μικρό. Αγκομαχώ καθώς γράφω την δεύτερη πρόταση. Καπνίζω και κοιτάζω απέναντί μου μια συσκευασία «ΗΒΗ 2» της Βιβεχρώμ μεταμφιεσμένη σε μπουκάλι κρασιού με ετικέτα To Krasaki. [μα δεν είναι ώρα για αστεία]. Το 2020 ήταν η πιο περίεργη χρονιά που έχω ζήσει ως το 2020. Αποφεύγω να γράψω κάτι περισσότερο. Μαζί με τον απολογισμό και την ανασκόπηση θα αποφύγω επίσης την ηθικοπλασία, τον σχολιασμό για τα κοινωνικά ένστικτα και το συλλογικό ασυνείδητο, οπωσδήποτε και την διατύπωση των σχεδίων για το 2021: δεν θέλω ούτε λέξη γραμμένη, δε σκέφτομαι καν, δεν υπάρχει σχέδιο, ship’s a’going down me mates ~ στο τέλος όμως θα νικήσουμε.

Sonic Death Monkey blog:
Αυτό το blog επι δεκαπέντε συναπτά έτη, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο, συνήθως καθόλου, λέει πως ασχολείται με τη μουσική.

Η μουσική:
Φέτος αυξήθηκαν τέσσερα πράγματα και μειώθηκε ένα. Τα τέσσσερα είναι ένα) ο ένας κάποιος σεβαστός ελεύθερος χρόνος κοντά σε περιβάλλον με ηχοσύστημα, δύο) η οργιώδης διάθεση για ακρόαση νέων κυκλοφοριών, τρία) η αναπόφευκτα μεγαλύτερη ποσότητά τους και τέσσερα) η αναπάντεχη ποιότητά τους. Το ένα) όμως που μειώθηκε είναι να πίνουμε σαν ανθρώποι τέσσερες μπύρες σε ένα μέρος που δεν βλέπουμε μπροστά μας απο τον καπνό, σε ένα υπόγειο όπου ζαλισμένοι, χαρούμενοι, στριμωγμένοι και ιδρωμένοι παρατηρούμε ένα κουιντέτο κρουστών, αντικειμένων, λάπτοπ, συνθεζάιζερ και μπαλαλάικας να τσιρίζει καταστρέφοντας μεθοδικά τα μουσικά όργανα, με τις μπύρες να γίνονται ουίσκι(α) και τη νύχτα να μην τελειώνει ποτέ. Ή λίγο λιγότερο ποιητικά, η νύχτα να μην τελειώνει πριν το φάκεν κουλούρι του ψυρρή κλείσει για μεσημέρι. [κλείνει;]

H ανταλλαγή:
Βρίσκετε δίκαιη αυτή την ανταλλαγή; Δίνω τα τέσσερα και παίρνω το ένα μου πίσω ανα πάσα στιγμή.

Ωστόσο:
Ωστόσο αυτή τη στάνη έχουμε και αυτό το γάλα βγάζει, περνάμε στο τελετουργικό, στην υποκατηγορία «λίστες πάλι» της κατηγορίας «ήχος», το 2020 μουσικά μου άρεσε πααρα πολύ, όντας η πρώτη χρονιά που δυσκολεύτηκα ό ν τ ω ς να σκαρώσω την εικοσάδα, η πρώτη επίσης χρονιά που εναποθέτω την εν λόγω εικοσάδα σε φωτογραφία αλλά όχι σε κείμενο, η πρώτη χρονιά που μάλλον ήταν ό ν τ ω ς χειρότερη απο την προηγούμενη, η πρώτη χρονιά για αρκετά εδώ που τα λέμε πράγματα.

Οι δίσκοι:
Οι δίσκοι που άκουσα περισσότερο το 2020 ακολουθούν αμέσως μετά, να είστε ευτυχείς, να έχετε ένα στοιχειωδώς αξιοπρεπές 2021, υπομονή ~ στο τέλος θα νικήσουμε.

To Krasaki:
ενδεχομένως να μην το ανοίξω.

~ από kiwiknorr στο 31 Δεκεμβρίου, 2020.

Αναρτήθηκε στις Uncategorized