sonic death monkey

Το καίριο ερώτημα που μας ταλανίζει φίλες και φίλοι είναι το εξής: «Είναι το Music For Film του Jacaszek (τον οποίο πάντα στο μυαλό μου προφέρω Τζακάζεκ, ενώ υποθέτω ότι είναι μάλλον Γιάκατσεκ) o δίσκος που θα περιμέναμε από τους Ulver αυτή τη χρονιά;». Όχι προφανώς γιατί ο Πολωνός είναι επηρεασμένος από τους Νορβηγούς, αλλά γιατί αυτή η συλλογή κινηματογραφικών συνθέσεων μου έφερε στο μυαλό εκείνη την χρυσή μετα-Perdition City εποχή με τις Coil-ίζουσες αναφορές και τα φευγαλέα έγχορδα. Φυσικά αυτό έχει να κάνει με τις δικές μου αναπολήσεις και λιγότερο με κάποια ουσιαστική σύνδεση, αλλά όλοι μας πέφτουμε στην παγίδα της νοσταλγίας συχνά πυκνά.

Το “Music For Film” ενώπαραμένει πάντα soundtrack-ικό, ακριβώς επειδή συλλέγει συνθέσεις από μπόλικα διαφορετικά έργα, παρουσιάζει αρκετά μεγάλες διαφορές σε ύφος και διάθεση, παραμένοντας φυσικά στα ηχητικά πλαίσια του μινιμαλιστικού ηλεκτρονικοπερίεργου. Αυτό μπορεί να επηρεάζει κάπως τη συνοχή του, αλλά από την άλλη δίνει μεγαλύτερες δυνατότητες για αναζήτηση των κρυμμένων γωνιών του. Είναι και σκοτεινές, τώρα ξέρετε, παίζει να βρείτε καμιά αράχνη, παίζει να βρείτε κανένα θησαυρό, εκεί δεν είναι το ενδιαφέρον; Ο Jacaszek πολύ σπάνια θα απογοητεύσει ή, για να το θέσω καλύτερα, σπάνια θα βγάλει κάτι που δεν θα μιλήσει στην καρδούλα μου. Δεν το έκανε ούτε φέτος, οπότε το 8 είναι δικό του με περισσή άνεση.

~ από KsDms στο 13 Δεκεμβρίου, 2020.

Αναρτήθηκε στις Uncategorized