Concept Of Thought, Misty Blue, #19
Τα τελευταία χρόνια εκτιμώ όλο και περισσότερο το βρετανικό hip hop στις περισσότερες εκδοχές του, πολύ περισσότερο μάλιστα από τις αντίστοιχες αμερικάνικες μεγάλες ελπίδες του χώρου. Πιθανότατα αυτό συμβαίνει γιατί οι Βρετανοί (όχι απροσδόκητα δεδομένων των χαρακτηριστικών της χώρας) είναι πιο ενδοσκοπικοί στη μουσική τους, πιο ποιητικοί στην έκφραση των ιδεών τους, πιο μελαγχολικοί στις ατμόσφαιρές τους. Και αν λείπει η μεγάλη ιστορία στη soul, στη jazz και στα blues για να αντλήσουν τα samples τους, έχουν τη δικιά τους ηλεκτρονική παράδοση για να βρουν τα beat τους. Τους Concept of Thought τους ανακάλυψα πολύ πρόσφατα και είναι λίγο προσθήκη της τελευταίας στιγμής στη λίστα, αλλά το αξίζουν και με το παραπάνω.
Οι δυο πλευρές του «Misty Blue» περιέχουν τα ίδια 6 κομμάτια, με την πρώτη να έχει τις κανονικές εκτελέσεις των κομματιών και τη δεύτερη να έχει τις instrumental, πιο απογυμνωμένες εκδοχές τους. Και τα δυο μέρη έχουν τη γοητεία τους, όντας αλληλοσυμπληρούμενα με μια αρμονία είναι από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά όλου του δίσκου. H παραγωγή του Joe Corfield είναι βουτηγμένη στη jazz και επιμένει σε παλιομοδίτικα μοτίβα και ήχους (μέχρι και τα απαραίτητα παρασιτα του βινυλίου), οι δυο MCs των Concept of Thought εχουν εμφανώς διαφορετικά στυλ (ο ένας πιο ήρεμος, ο άλλος πιο έντονος) αλλά και οι δυο είναι χαρακτηριστικά Βρεταννοί, μεταφέροντας έτσι λίγη από την ατμόσφαιρα του τόπου και η Daisey Drage φροντίζει για τα μελωδικά περάσματα εδώ και εκεί. Ξεκάθαρα νυχτερινός δίσκος, ξεκάθαρα αστικός δίσκος, ειδικά στη δεύτερη πλευρά που σιωπούν οι Awfer, Illiterate και Drage. Ευτυχώς δεν μπορώ να πω οτι προτιμώ κάποια από τις δυο, καθώς στην πρώτη οι λέξεις των Concept of Thought ασκούν ιδιαίτερη γοητεία, ενώ η δεύτερη θα ταν από τα ιδανικά soundtrack για το bar των ονείρων σας.
Το ’18 δεν ειχε πολλές κυκλοφορίες απο τη σκηνή (που να έπεσαν στην αντίληψή μου τουλάχιστον), αλλά η ανακάλυψη των Concept of Thought ήταν από τις ωραίες στιγμές. Το ’19 ελπίζω σε Loyle Carner και Kojey Radical και δεν ξέρω ποιος άλλος ακόμα είναι προγραμματισμένος, γιατί έχει πολύ ψωμί όλη η σκηνή.
sonic death monkey 