Free love for everybody
Στην Κούβα οι νύχτες είναι κόκκινες. Ένας παλιός μπλουζίστας είπε πως στην Νέα Ορλεάνη, εάν τραγουδήσεις τα μπλουζ σου, τα χάνεις. Δεν είναι απίστευτο;
Το κόκκινο της Κούβας μπαίνει κάτω από το δέρμα σου, ποτίζει την σάρκα σου αλλάζει την σύστασή σου. Στην Νέα Ορλεάνη η καρδιά σου είναι περισσότερο μοναχική όσο ποτέ και όμως νιώθεις γεμάτα από κόσμο. Σοκάκια βαμμένα με σκοτωμένες καρδιές και πάθη που καταφθάνουν στην δική μας πλευρά όλο και περισσότερο. Νέα μίση, απέχθειες, μισές αλήθειες και αδυναμίες, αγώνας και αναμνήσεις.
Κινούμαστε σαν πλανήτες ο ένας ανάμεσα στον άλλο και λέμε ναι και όχι στα πάντα. Θέλουμε ένα κομμάτι από όλες τις τούρτες, έτσι για να είμαστε σίγουροι. Κανόνες παντού, να προσέχεις τα λόγια σου. Κάνε καμιά έκπτωση.
Μέτρα τα αυτά που κάνεις γιατί μπορεί στο τέλος να μην φτάσουν για σένα, σώσε ό,τι πιάσεις και μην το χάσεις γιατί μετά θα είσαι κάτι λιγότερο.
Μην πεις ναι, μην πεις όχι.
Κάπως έτσι περνάνε οι νύχτες και στην Κούβα. Βρίσκεται εκεί στην άκρη του μπαρ, μια νύχτα ζεστή όσο καμία άλλη στον κόσμο, όλοι οι δείκτες ανεβαίνουν και συντονίζονται οι μουσικές, συντονίζονται τα όργανα της ζωής μας για αυτή την μία και μοναδική στιγμή, στην άκρη του μπαρ, το κρεσέντο μιας κύησης που θα φέρει εμπρός χίλιες εκρήξεις στον εγκέφαλο. Η μουσική ούτως ή άλλως μοιάζει περισσότερο από όσο πρέπει με τον έρωτα.
Οι γουλιές κατέβαιναν σαν μακρόσυρτος οργασμός, εκεί στην άκρη του μπαρ τα βιολιά συνοδεύαν την αλλαγή στην ατμόσφαιρα. Το μόνο φως ήταν αυτό που έλειπε. Από έξω περνούσαν εποχές και χρόνια και κάναν μπόλικη φασαρία.
Γύρισες δεκαετίες και πολέμους, δίσκους και ποπ σταρς, χώρες και χρόνο, διαστάσεις και παράδεισους με κολάσεις και ποτέ δεν ήταν τίποτα το ίδιο. Μόνο ένα πράγμα έμεινε το ίδιο κι αυτό ήταν εκείνη η ζεστή νύχτα στην άκρη του μπαρ με το ξύλο να δονείται στους ρυθμούς των καρδιακών μυών σου και της μαγείας στην άκρη των δαχτύλων σου. Όλα τα υπόλοιπα ήταν απλά ψίθυροι στο σκοτάδι και ωραία λόγια που στην καταιγίδα ήταν απλά ένα κουτί παπουτσιών.
Και ξαφνικά, γυρνάς το κεφάλι και βλέπεις τον άνθρωπο στην άλλη άκρη του μπαρ. Τρίζεις τα δόντια στην λαμαρίνα του κισμέτ και κλείνεις τα μάτια στην σκόνη της μουσικής που θολώνει το μυαλό σου.
Στην Κούβα ακόμα βάφουν τους τοίχους με τις επιθυμίες σου. Στην Νέα Ορλεάνη ακόμα τελετουργούν στο όνομα της μουσικής.
sonic death monkey 