watching people sleep
Από την μια πλευρά είμαι υπερβολικά νυσταγμένος για να γίνει οποιοδήποτε δομημένο post, αλλά από την άλλη παραήταν καλό το τριήμερό μας για να μην το κλείσουμε με ένα ημι-πανηγυρικό κυριακάτικο (αν και το ρολόι του υπολογιστή επιμένει να λέει Δευτέρα). Η λογική συνέχεια λέει ότι θα είμαστε σύντομοι και περιεκτικοί και θα ανανεώσουμε το ραντεβού μας για το πολύ άμεσο μέλλον.
Αυτό το παρασκευοσαββατοκύριακο λοιπόν υπήρξαν Μεγάλες συζητήσεις για Μεγάλα πράγματα, άλλες για μικρότερα, μπόλικο ποτό, υπερβολικό φαγητό, αρκετή μουσική, ευχάριστα πηγαινέλα, αναλύσεις και προβληματισμοί, εξορκισμοί και σιωπές, γλυκά και μωρά, μπαλκόνια και σαλόνια, μαγειρέματα και πλυσίματα. Τώρα το μόνο που μένει είναι το σεντόνι και η ηρεμία της νύχτας. Από αύριο μια ακόμα Δευτέρα. Με μια ακόμα επιστροφή σε πράγματα που δεν μας ενθουσιάζουν πάντα. Προς το παρόν απλά χαζεύω και ακούω ραδιόφωνο.
Το παρακάτω τραγούδι χαρακτηρίστηκε ήδη τραγούδι της χρονιάς. Δεν με ενθουσίασε από την αρχή, αλλά σήμερα εμφανίστηκε σχεδόν ύπουλα σε μια στιγμή που μιλούσαμε για πιθανές αναχωρήσεις. Συμβαίνει μερικές φορές να στήνει κάτι τέτοιες περίεργες ενέδρες η μουσική. Το ποιος θα κερδίσει τη μάχη δεν το ξέρεις ποτέ αλλά πολύ συχνά είσαι σε αρκετά μειονεκτική θέση.
Ακόμα δεν το θεωρώ το καλύτερο κομμάτι της χρονιάς, αλλά για κάποια ώρα το κοιτούσα με πολύ διαφορετικό βλέμμα. Συνεχίζω βέβαια να λέω ότι το επόμενο δύσκολα ξεπερνιέται από οτιδήποτε
Και για μια ακόμα στιγμή από εκείνες τις περίεργες που συμβαίνουν πότε πότε, πριν κάνα δεκάλεπτο σιγομουρμούριζα στο μυαλό μου τη μελωδία του «Solitary Man» και να που τώρα ακούω την εισαγωγή του από το ραδιόφωνο. Έχω ξαναπεί πολλάκις ότι δεν είμαι μεγάλος fan του Cash, ειδικά όταν τον πιάνουν τα πολύ βλάχικά του, αλλά ρε παιδιά υπάρχουν κάποιες στιγμές που νιώθεις ότι καταφέρνει να αγγίξει το κέντρο του σύμπαντος με τη μουσική του (ή και τη μουσική άλλων όπως εδώ). Μας αρέσει όταν λέγονται Μεγάλες Αλήθειες στα τραγούδια μας. Κλείνοντας πριν αφήσω το laptop δίπλα μου και επιστρέψω στην ζέστη του κρεβατιού μου, λέμε ένα καληνύχτα και στον Johnny και πάμε να ξεκινήσουμε τη βδομάδα μας