«Sensitive»
Όλες μα όλες οι εξωτερικές συνθήκες μυρίζουν Ιανουάριο του έντεκα (this post is now a companion post to the Günter Schickert one), με την επιβεβλημένη προσθήκη πως όλα μπορούν να τείνουν σε ένα βέβαιο χειρότερο. Μη θέλοντας να κλαψουρίσω τον Αιώνιο Προσωπικό Όλεθρο της Κυριακής που επιτέλους Βρέχει, θα πω για άλλους ανθρώπους, επειδή είναι πιο εύκολο. Είναι; Πριν λίγο καιρό ήταν ο Gil Scot Heron που την έκανε νωρίς, και αντίο Gil Scot Heron, αλλά σήμερα είναι δέκα φορές πιο δυσάρεστο, διότι στο ενδιάμεσο μια βραδιάς με μιξ νερού-μαγειρικής σόδας, και ενός πρωινού με μιξ φραπέ-διετούς ληγμένης καντερέλ, πέθανε ο Seth Putnam. Καρδιά. Όχι πως ήταν και στην καλύτερη ψυχολογική κατάσταση τα τελευταία χρόνια βεβαίως. Σταματήστε να πεθαίνετε ρε. Ο Seth Putnam, για όσους τυχαίνει να μην ασχολείστε με -το λέω και το εννοώ- ανώτερη τέχνη, υπήρξε ιδρυτής και τραγουδιστής των Anal Cunt. Ως «Sensitive» Seth Putnam δε, τραγούδησε σε ένα από τα πιο -το λέω και το εννοώ- αδιανόητα έργα τέχνης που γνώρισε ποτέ ο κόσμος, στο album «Picnic of Love» των Anal Cunt δηλαδή. Και Αυτήν την Τέχνη δεν δικαιούμαι να την σπάω σε κομμάτια, αλλά ελέω αποχαιρετισμού θα το κάνω, και θα πει και ένα τραγούδι :
Αντίο Seth Putnam :(
sonic death monkey 
On October 12, 2004 Seth Putnam was hospitalized after ingesting 2 months’ worth of Ambien sleeping pills (…) Putnam’s reaction to the irony of being in a coma was published in the Boston Phoenix, «Actually, it turned out it was just as gay as the song I wrote nine years ago — being in a coma was just as fuckin’ stupid as I wrote it was.»
χμ.
Με τη μουσική των Anal Cunt ερωτεύτηκα, πόνεσα, έκλαψα, ήταν πάντα δίπλα μου στις δύσκολες στιγμές της ζωής μου και με βοήθησε να τις ξεπεράσω και να βγω από όλες αυτές τις καταστάσεις δυνατότερος. Αντίο Μέγιστε. Στην καρδιά μου θα υπάρχει πάντα ένα Αστέρι που θα έχει το όνομα σου.
τι χμ ρε!