trap door trigger
Υπάρχουν κάποια μέρη που είναι δικά σου, δεν ανήκουν σε κανέναν άλλον πωστολένε, ολόδικά σου και πας εκεί μια φορά στο τόσο και είναι όπως την πρώτη φορά ή τη φορά που τα αγάπησες τέλος πάντων και όλα είναι ωραία ακόμα και αν έχει φεγγάρι και δε βλέπεις τα αστέρια όπως ήθελες να βλέπεις τα αστέρια στο δικό σου το μέρος. Είναι καλό πράγμα αυτό, είναι ωραίο, σε κάνει πιο σωστό άνθρωπο, διαμορφώνει καλύτερες κοινωνίες χωρίς ηλίθιους, τσόκαρα και αυτές τις φρικιαστικές πετσέτες με τις γυμνές γκόμενες μπροστά από ηλιοβασιλέματα που πουλάνε στα τουριστάδικα.
Και πας διακοπές και τι κάνεις, τι κερδίζεις, γιατί πας; Στο τέλος δε μένει τίποτε, πίνεις φτύνεις χύνεις και στο τέλος σβήνεις ο ίδιος σαχλαμάρας που ήσουν και πριν. Ζεσταίνομαι κιόλας, ίσως γκρινιάζω και γι’αυτό.
Οι διακοπές τελείωσαν, εγώ πάω διακοπές παραδοσιακά, το θέμα είναι πως ακόμα και αν δεν πάω διακοπές δε σου δίνω αυτό που θες όπως ο ΝίΒο, γιατί δεν είμαι ο ΝίΒο, ο ΛεΠά ή η ΤζέιΛο, δεν είμαι κάποιος από αυτούς, είμαι ένας χαζός που δεν είχε δώκει τόσο καιρό όση σημασία έπρεπε στο Sad Songs for Dirty Lovers των National που είναι ένας πολύ όμορφος δίσκος αλλά δε θα ποστάρω το 90-Mile Water Wall από εκεί αλλά το Highway 2000000 των Madrugada γιατί έκανε πολύ κρύο στο πλοίο και κατάστρωμα με τους πάγκους που έκαναν καριέρα καταστρέφοντας σιγά-σιγά τη μία σπονδυλική στήλη μετά την άλλη και τελεμάρκετινγκ με υπέροχα και αποτελεσματικά και θαυματουργά υπερπροϊόντα σχεδόν τσάμπα ευκαιρία ζωής στην τεράστια τηλεόραση και κάποια στιγμή με παίρνει ο ύπνος και ονειρεύομαι ότι ακούω το Highway 2000000 που μου είχε γράψει πριν πολλά πολλά χρόνια μια κοπέλα από το φόρουμ του Ροκ ΕφΈμ (. . .) με την οποία ανταλλάζαμε σιντί και το χορεύω κιόλας και με ξυπνάνε και φτάσαμε και καυσαέριο στο γκαράζ και λίγο σπρωξίδι και άντε πάλι εδώ.
Και όχι, έφαγα κόλλημα άμα λάχει, ποιος μαλάκας πάει στην παραλία με αυτή τηγελοία πετσέτα με τη γυμνή γκόμενα μπροστά στο ηλιοβασίλεμα; Πολύ θα ήθελα να μάθω.
sonic death monkey 
Ελπίζω να έχεις ακούσει και το Alligator το οποιο για μένανε είναι καλύτερο – αν και το Sad Songs είναι πολύ ωραίο και γενικώς είναι ένα συνεπές συγκρότημα.
Το κείμενο βρωμάει Κρήτη (ή έχω λάθος;). The fine print από DBT το φετινό καλοκαιρινό soundtrack…
»Πωστολένε», »τηγελοία» αυτές οι φραστικές λέξεις σου με έχουν καταστρέψει »ρεγαμώτο» και τις χρησιμοποιώ και γω…
Και φυσικά ΠOIOΣ πάει στην παραλία μαυτή τη γελοία πετσέτα; Το νόημα είναι να πας στην παραλία με τρου γκόμενα σε κουλτ ηλιοβασίλεμα (το οτι καταφέρνω να κολλήσω παντού το μπλάκ παντού είναι σπαστικό μεν, ταλέντο δε).