O Ihsahn..
..έβγαλε album που ακούγεται. Και όχι μόνο ακούγεται, αλλά πάει να με πείσει πως είναι και ωραίο. Ο φίλος Ihsahn ήταν, είναι και θα παραμείνει εντός heavy metal πλαισίων οτιδήποτε και αν προσπαθήσει να παίξει, το έχουμε δεχθεί, το γνωρίζει μάλλον και εκείνος, και όλα καλά. Αυτό που εμείς δεν μπορούσαμε να δεχτούμε εδώ ήταν πατατάρες σαν το προηγούμενο απαράδεκτο «AngL» (ή όπως σκατά λέγεται). Δεν θα μπορούσαμε επίσης να μπούμε σε διαδικασία να έρθουμε αντιμέτωποι με ανάλογα κακό album (ή μέχρι και μόνο τριάντα φορές καλύτερο) σε πιθανό reunion των Emperor. Αλλά αυτά είναι υποθετικά σενάρια, οπότε επιστρέφουμε στα πραγματικά : ο Ihsahn έβγαλε καλό album. Αυτή τη φορά η progressive metal ανουσιότητα πήγε λίγο πίσω, και στην παρέα ήρθαν τα νεο-blackmetal/jazz κολλητιλίκια των (νορβηγών) Shining με τους Enslaved. Κοινώς, αντί για κιθαριστικά solo που πρήζουν αρχίδια, θα ακούτε πιο πολλά garbarekique σαξόφωνα. Πως τα παίζανε οι Solefald στο «In Harmonia Universali»; Κάπως έτσι. Το δικό τους το περιμένουμε κατά τον Σεπτέμβρη, και όπως όλα ανεξαιρέτως, θα γαμάει. Κατά τα άλλα το album είναι όσο καλό χρειάζεται ώστε το Sonic Death Monkey να κάνει μια μικρή σαββατιάτικη δημοσίευση, αντί να μην κάνει. Δεν μας αρέσει φυσικά περισσότερο από το «The Adversary» (που είναι ΔΙΣΚΑΡΑ), ούτε θα το βάλουμε κάτω με black metal κριτήρια να του αλλάξουμε τον πάτο, αλλά το «After», όπως τιτλοφορείται, είναι μέχρι τώρα συμπαθέστατο. Το λευκό βινύλιο θα το κόψει η Temple of Darkness, οπότε γιατί να πάρουμε τo cd;
Ειδική έμφαση στο «Undercurrent». Ναι, και εμένα μου κάνει εντύπωση που γράφω για προσωπικό album του Ihsahn και είναι 2010 ταυτόχρονα.
sonic death monkey 