little secrets fallen through the cracks
Κλασσική περίπτωση όπου δεν ξέρεις τι θέλεις να ακούσεις οπότε επιλέγεις τυχαία δίσκους που υπάρχουν τριγύρω και δεν σου θυμίζουν πολλά πράγματα ώστε να μπορείς τουλάχιστον να ακούσεις κάτι με την μόνιμη αίσθηση της έκπληξης. Κάπως έτσι καταλήξαμε στα παρακάτω:
Carolyn Mark and N.Q. Arbuckle – Let’s just stay here
Ωραιότατη folk/alt-country με την Mark (φωνή που φαίνεται να εκτιμάται ιδιαιτέρως στους ιντερνετικούς κύκλους) να θυμίζει ιδιαιτέρως την Carla Torgerson των Walkabouts, πράγμα ιδιαιτέρως θετικό, μια που αγαπώ τη φωνή της τελευταίας.
State Broadcasters – The ship and the iceberg
Σε παρόμοιους χαλαρούς τόνους, με σαφώς λιγότερο έντονο τον alt-country χαρακτήρα, από εκείνους τους indie folk δίσκους που δεν γίνεται να μην τους συμπαθήσεις για τη γλυκύτητά τους αλλά που δυστυχώς αυτή η γλυκύτητα δεν τους αφήνει να γίνουν υπερβατικοί.
Black Flowers – I Grew From A Stone To A Statue
Ίσως το πιο εντυπωσιακό της τετράδας. «The blurb from the label doesn’t seem very keen on branding Black Flowers as a ‘supergroup’, but that’s exactly what they are. Glaswegian singer/songwriter Alasdair Roberts joins Mick Flower (of Vibracathedral Orchestra and Flower-Corasno Duo), drummer extraordinaire Alex Neilson and his partner in Directing Hand Lavinia Blackwall who takes lead vocals. It’s pretty rare to encounter a British folk record that packs so much of a punch.» λέει το Boomkat. Κάτι σαν μια πιο ψυχεδελική εκδοχή των Blood Meridian λέγω εγώ, μια λιγότερο fuzz-αριστή εκδοχή των Bardo Pond με σαφή Βρετανικό χαρακτήρα. Αγαπάμε.
Six Organs Of Admittance – Empty The Sun
Μιλήσαμε και εκθειάσαμε ιδιαιτέρως το «Luminous Night» (που γενικά μάλλον πρέπει να δίχασε) και δεν δώσαμε βάση στο άλλο album που κυκλοφόρησαν οι Six Organs το 2009. Soundtrack σε βιβλίο αυτή τη φορά, στηρίζουμε ως φιλοσοφική κίνηση, θα ψάξουμε να διαβάσουμε το βιβλίο, προς το παρόν απολαμβάνουμε την ομορφιά του δίσκου.