pulling up the covers
Έχουμε εκφράσει πολλάκις την αγάπη μας για τις διασκευές. Έχουμε αναλώσει ώρες και ώρες ψάχνοντας από εδώ και από εκεί για να βρούμε μια ακόμα εκτέλεση αγαπημένων μας τραγουδιών που δεν είχαμε ακούσει μέχρι τότε. Αυτές τις δυο-τρεις τελευταίες μέρες δεν έχω βάλει να ακούσω πάρα πολλή μουσική, για διαφόρους λόγους, αλλά συνήθως έπαιζε το ραδιόφωνο συνέχεια. Αυτές οι δυο μέρες λοιπόν έχουν χαρακτηριστεί από δυο από τις ωραιότερες διασκευές που χω ακούσει εδώ και πολύ καιρό.
Η πρώτη άνηκε στη Sophie Milman και την, μέχρι πρότινος άγνωστη σε μένα, διασκευή της στο «Fever». Μια Krall-ική jazz εκτέλεση από την γεννηθήσα στη Ρωσσία, με Εβραϊκές ρίζες και κάτοικο Καναδά, τόσο συναρπαστική όσο και οι προοπτικές του παραπάνω συνδυασμού. Δεν ξέρω τι λένε τα προσωπικά της, αλλά το «Make someone happy» έχει ήδη μπει στα προς άμεση ακρόαση albums.
Η δεύτερη έλαβε χώρα πριν λίγα λεπτά και ανήκει στην Alice Russell (εκ Βρετανίας ορμώμενη τούτη η δεσποσύνη) όπου πήρε το «Crazy» των Gnarls Barkley και του έβγαλε όλη τη soul που έκρυβε μέσα του. Θεωρώντας ένα από τα λιγότερο ενδιαφέροντα κομμάτια στο κατά τ’ αλλα καταπληκτικού «St. Elsewhere» τείνω να ομολογήσω ότι παίζει και να προτιμώ τη διασκευή από το πρωτότυπο. Το περσινό «Pot Of Gold» θα κάνει και αυτό παρέα στο «Make someone happy». Ευχαριστούμε άγνωστε guest παραγωγέ του Σκαι.
2 μέρες για την ημέρα που είπαμε ότι θα ποστάρουμε τις λίστες μας και χωρίς ντροπή ομολογώ ότι δεν την έχω ξεκινήσει ακόμα. Ελπίζουμε να είμαστε συνεπείς αλλιώς μας βλέπω στο ρεβεγιόν της παραμονής με λάπτοπ να μαλώνουμε πάνω από τα κοκτέηλ.
Τοp 5 αγαπημένων coctails?
sonic death monkey 