warmed by the drift
Ήρθε ας πούμε το 2009, και όπου να ‘ναι τελειώνει, και σκέφτομαι όλα τα πράγματα που συνέβηκαν φέτο και είναι στα σίγουρα μια περίεργη χρονιά, και σκέφτομαι λίγο και τη μουσική και είναι περίεργη και αυτή. Δεν πάω για δάφνες δημιουργικότητος, αλλά σκέφτομαι λίγο (λιγότερο από άλλες χρονιές, αλήθεια!) την φετινή κατάταξη τους στη δημοσίευση της τελευταίας ημέρας του Δεκέμβρη. Και είναι πολλά, είστε πολλά ρε γαμημένα που σας άκουσα πολύ φέτος και τελοσπάντων αυτές είναι απλές φευγαλέες σκέψεις για να δημιουργήσω μια αφορμή ώστε να πω μερικά πράγματα για το «Wireless – Live at The Arnolfini, Bristol» νέας εμφάνισης του Geir Jenssen (ως Biosphere) στα μουσικά δρώμενα από το αριστούργημα «Dropsonde» του 2005. Όπως και εκείνο, έτσι και αυτό (λογοτεχνική ασάφεια) είναι η μαγεία, ο ορισμός της, τα αποτελέσματά της. Είναι η ambient, μπροστά σου. Αυτή που λειτουργεί ως μέσο για να δείξεις τι έχεις στην ψυχή σου. Αυτή από το μακρινό Tromsø της Νορβηγίας. Αυτή που την περικύκλωσαν samples και προτζέκτορες στο Bristol το 2007, και μας χαρίστηκε φέτος για compact disk sneak peak.
Αυτή που θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στην βραδιά της βρετανικής Touch Records σήμερα το βράδυ στο Bios, στη συναυλία των Biosphere και Philip Jeck.
Και ένα τέτοιο γεγονός θα χωρούσε ακόμα και σε ένα διπλάσιας συναυλιακής συγκέντρωσης Νοέμβριο του 2009.
Και την άλλη κυριακή, τρώμε το ψητό αρνί.
sonic death monkey 
ΧΑΠ! Σ’ έπιασα!… Δεν το λες καλά…:
«Βάγιο, βάγιο των Βαγιών
τρώνε ψάρι και κολιόν
και την άλλη Κυριακή
τρώνε κόκκινο αυγό…»
Παυσικραίπαλε υπήρξε όντως λάθος, αλλα δεν είχε να κάνει με βάγιο. Το σάββατο είναι ο τζερτζελές, όχι την Κυριακή. Αλλά δεν το διορθώνω, γιατί μ’αρέσει η έκφραση! Τους θερμούς μου χαιρετισμούς.