sunday full of ash
Τελικά η πραγματικότητα μας άλλαξε τα σχέδια για το σαββατοκύριακο. Από εκεί που έλεγα ότι θα το περάσω ολόκληρο ακούγοντας μουσική και χαλαρώνοντας, τελικά κατέληξα επί δυο μέρες απλά να ακούω ραδιόφωνο και να βλέπω ειδήσεις στην τηλεόραση, αφού και φέτος αποφάσισε να καεί το σύμπαν. Την Παρασκευή δεν νομίζω ότι είχε πάρει πολύς κόσμος πρέφα του τι ακριβώς γινόταν. Το Σάββατο το πρωί ξύπνησα και ανοίγοντας την μπαλκονόπορτα αναρωτήθηκα αν έγινε κάτι και κοιμόμουν όλη μέρα. Το φως έξω από το σπίτι είχε εκείνη την περίεργη κιτρινίλα των ωρών λίγο πριν το δειλινό και ας ήταν εννιά το πρωί. Ρίχνοντας μια ματιά τριγύρω στον ουρανό υπήρχε ένα σύννεφο απίστευτης καφετίλας σε τεράστια έκταση τριγύρω. Κάπου εκεί άνοιξα και το ραδιόφωνο και άρχισα να βλέπω τι γινόταν γενικά. Παρά το γεγονός ότι η Ηλιούπολη είναι μακριά σε σχέση με την περιοχή που καιγόταν, η ατμόσφαιρα ήταν λες και είχε πιάσει φωτιά ο Υμηττός εδώ δίπλα. Σήμερα, πολλές ώρες μετά ο αέρας έξω από το σπίτι μυρίζει καμμένο και παντού φυσάει στάχτη. Χτες οι περισσότερες εικόνες σε φάσεις έμοιαζαν λες και είχε γίνει έκρηξη ηφαιστείου στην Αθήνα. Και μέχρι στιγμής συνεχίζουμε. Σχετικά ακάθεκτοι. Έχει καεί το σύμπαν και τελικά δεν ξέρεις ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Μάλλον οι ξενιτεμένοι σε Νορβηγίες και Δανίες καλά θα κάνουν να σκεφτούν πολύ καλά πριν επιστρέψουν. «Celine Dion sings love songs while our cities burn» έλεγε κεινο το πανώ στο live των Godspeed You Black Emperor και δυστυχώς εδώ πλέον δεν καίγονται μόνο οι πόλεις.
Συζητήσεις για μουσική πάλι από αύριο. Έχει μαζευτεί πολλή και θα τα πούμε. Προς το παρόν απλά χαζεύουμε.