dream, a
Όπως αποδείχτηκε από έρευνες μετά το γεγονός, πρέπει να ήταν γύρω στις 7:33 το πρωί. Κάπου εκεί που πλησιάζει η ώρα που θα ξυπνήσεις και ο εγκέφαλος έχει αρχίσει να κάνει τις πρώτες, διστακτικές ομολογουμένως, επαφές με τον γύρω κόσμο, χωρίς όμως να έχεις αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα ακόμα, βρίσκεσαι στη διαδικασία παρακολουθήσεως του τελευταίου ονείρου της νύχτας. Λεπτομέρειες μετά δεν θυμάσαι πάρα πολλές, το μόνο που σου έχει μείνει στην μνήμη είναι ότι για κάποιο περίεργο λόγο βρίσκεσαι σε κάποιο τυχαίο, και μισοάδειο, bar όπου και κατεβάζεις το ένα ποτό μετά το άλλο. Φυσικά και δεν καταλαβαίνεις τι ποτό είναι, μην ρωτάτε βλακείες. Θυμάσαι όμως αμυδρά ότι το ποτήρι είναι μικρό και παραξενεύεσαι με το γεγονός ότι το μόνο που θυμάσαι καθαρά είναι αυτό. Εκείνη τη στιγμή δε αρχίζεις και ξυπνάς λίγο περισσότερο, και αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι αυτό που παρακολουθείς είναι ένα όνειρο. Πιστεύω ότι όλοι το έχουν ζήσει τουλάχιστον μια φορά αυτό, την στιγμή εκείνη που καταλαβαίνεις ότι κοιμάσαι αλλά επίσης συνεχίζεις να ζεις αυτά που συμβαίνουν στο όνειρο σου. Στον έξω κόσμο, το ραδιόφωνο έχει μείνει να παίζει από το βράδυ και εκείνη τη στιγμή ο καλός ηχολήπτης ή το καλό shuffle του media player, αποφασίζει να παίξει το «Le Vent Nous Portera». Τότε δεν ξέρεις πως ακριβώς γίνεται, αλλά συνεχίζεις στον ύπνο σου να βρίσκεσαι στο bar, όμως εκεί που πας να πιεις και το τελευταίο ποτήρι, το σταματάς κάπου στη μέση της διαδρομής ανάμεσα στο πάγκο και στο στόμα σου. Αρχίζεις να τραγουδάς τότε στον ύπνο σου τους στίχους που ακούς από τον Cantat και σιγομουρμουρίζεις τη μελωδία. Αφήνεις το ποτήρι πάνω στον πάγκο κάπου εκεί και το κομμάτι του μυαλού που καταλαβαίνει ότι όλα αυτά βρίσκονται ακόμα στο όνειρο σε κάνει να χαμογελάσεις πλατιά. Δεν ξέρω αν χαμογελάει και το σώμα σου που βρίσκεται τυλιγμένο στο σεντόνι, αλλά ο εαυτός σου που βρίσκεται σε εκείνο το ανώνυμο bar σίγουρα χαμογελάει καθώς τελειώνει το τραγούδι. Κάπου εκεί, αρχίζει να παίζει το επόμενο και σ’ αρέσει και αυτό, αλλά προσπαθείς μέσα στον ύπνο σου να κρατήσεις οποιοδήποτε στοιχείο για να το βρεις το πρωί όταν θα ξυπνήσεις ολοκληρωτικά. Φυσικά αποτυγχάνεις ολοκληρωτικά όταν ξυπνάς μετά αλλά δε σε πειράζει πάρα πολύ για να πούμε και τη μαύρη αλήθεια, σου ‘χει μείνει η ωραία αίσθηση του υπόλοιπου ονείρου. Άσε που για μια φορά, ήπιες τα κέρατά σου και δεν σε πείραξε κιολας.