ad astra
Χτες-προχτές μου έλεγε ο Μάνος πόσο θεϊκό είναι το περσινό, ομώνυμο album των καναδέζων Blood Ceremony και η αλήθεια είναι ότι είχε δίκιο. Και επειδή εμείς έχουμε πάντα δίκιο εδώ να το ακούσετε και να λατρέψετε αυτό το sabbath-goes-progressive στυλάκι τους. Μια που είχα από περισυ που βγήκε το Blood Ceremony και το Diagonal να δω τι κάνει η Rise Above (που πλέον δεν βγάζει και τόσα albums), αφού γενικά την αγαπάμε.
Θυμάστε λοιπόν τι είχε γίνει όταν είχε βγει το πρώτο Witchcraft; Ή για να είμαι πιο ακριβής λίγο πριν βγει, όταν είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν τα πρώτα κομμάτια από το δίσκο. Πόσος κόσμος είχε μείνει υπερ-μαλάκας με αυτό που είχαν καταφέρει να βγάλουν οι Σουηδοί στο δίσκο του, με την ηχάρα και την απίστευτα αυθεντική 70ίλα τους. Δεν ξέρω αν έγινε το ίδιο με τους Blood Ceremony (αν και έχω την υποψία ότι δεν έγινε) αλλά ελπίζω πραγματικά να γίνει κάτι παρόμοιο με το ντεμπούτο των San Diego-ιανών Astra, το οποίο φέρει τον τίτλο «The Weirding». Καθώς έχω κόψει την πολλή, πολλή ενημέρωση από τον χώρο δεν ξέρω αν γενικά ακουγόταν το όνομά τους ή αν ξαφνικά εμφανίστηκαν με την υπογραφή τους στην Rise Above, αλλά εμένα, τουλάχιστον, η κεραμίδα μου ήρθε εντελώς από το πουθενά. Ακούγοντάς το, μου δίνεται και η εντύπωση ότι το προφίλ της Rise Above έχει μετακινηθεί αρκετά προς τα 70s, σε σχέση με το σαφώς πιο doom metal παρελθόν της. Εδώ όμως έχουμε ένα πραγματικό διαμάντι, με πολλές αναφορές αλλά πολύ γοητευτική ανάμιξη. Στο «The Weirding» θα βρείτε και τους Camel και τους King Crimson των πρώτων album και λίγο Sabbath και ένα «Beyond To Slight The Maze» που μικρό φαίνεται ότι είχε περάσει μερόνυχτα ακούγοντας το «Echoes» και φέτος θα κάνει παρέα στενή στο «Time Οf Ye Life/Born For Nothing/Paranoid Arm If Narcoleptic Empire» των Crippled Black Phoenix. Βέβαια θα βρείτε και τίτλους τραγουδιών βγαλμένους από το παρελθόν των Septic Flesh, αλλά εικάζω ότι αυτό θα καταφέρουμε να τους το συγχωρήσουμε.
Τι άλλο να πει κανείς, πέρα από το ότι είναι εξαιρετικά εξαιρετικός δίσκος και ότι αναμένεται να λιώσει στο άμεσο μέλλον από τις επαναλήψεις. Τώρα μένει να ακούσουμε και το καινούριο Litmus που έβγαλε η Rise Above αυτή την εποχή επίσης. Νομίζω ότι αυτά τα 70s ταιριάζουν και με το παραπάνω στο καλοκαίρι και γι’ αυτό αγαπάμε ακόμα περισσότερο.
Ναι, προηγούμενε, θα ακούσω και το Soulsavers παρά το γεγονός ότι το πρώτο ακόμα προσπαθώ να το κατανοήσω.
sonic death monkey 