twiggy frostbite
Πραγματικά δεν νομίζω ποτέ να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει κει πάνω. Δεν μπορώ να βρω λογική εξήγηση για το πως από ένα τόσο μικρό πληθυσμιακά κομμάτι του κόσμου, εμφανίζονται τόσα ξεχωριστά πράγματα. Οι Twiggy Frostbite είναι οι Elin Lindfors, AnnaKarin Berglund και Emma Sjöberg. Παίζουν pop. Δεν φαίνονται να έχουν ιδιαίτερες φιλοδοξίες να δημιουργήσουν Τέχνη. Τους αρέσει όμως μάλλον να λένε ιστορίες. Αυτό που έφτιαξαν στο «Through Fire», χωρίς να μοιάζει τόσο μουσικά, μου θύμησε το πως οι Knife αντιλαμβάνονται την pop. Ιδιαίτερα, παιχνιδιάρικα, έντονα, καθόλου χαζά. Έχουν γράψει ωραία πράγματα εδώ μέσα οι δεσποσύνες. Και δείχνουν το πόσο όμορφα μπορούν να ενσωματωθούν αρκετά κομμάτια του post rock σε ένα πιο pop πλαίσια. Αυτό το post σκεφτόμουν να το κάνω για το «Blue Lips» της Regina Spektor, που έβαλε και ο Μάνος στην τελευταία συλλογή του. Γιατί πάλι σήμερα ακούγοντάς το όταν γύριζα από τη δουλειά, κόλλησα με την ομορφιά του refrain του και τη γενικότερη φιλοσοφία της σύνθεσής του. Αλλά μπορεί να τα πούμε μια άλλη στιγμή αυτά. Προς το παρόν το «Through Fire» κερδίζει.