ελαφροελεκτρονίκ
Διακρίνω γενικά τον τελευταίο καιρό (ακούγοντας κυρίως σκόρπια κομμάτια στο ραδιόφωνο) μια τάση από τους ηλεκτρονικούς της εγχώριας σκηνής προς το εκτενές sample-άρισμα της φαινομενικά άσχετης μουσικής ιστορίας της Ελλάδας. Από την Γαλάνη μέχρι και τα ελαφρά της δεκαετίας του ’50 και τα ρεμπέτικα, έχουμε μια ανάμιξη που σίγουρα δεν είναι πρωτόγνωρη στα παγκόσμια μουσικά δεδομένα, αλλά σε ένα μουσικό κοινό που γενικά ποτέ δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με πολλά κομμάτια της τοπικής μουσικής παραγωγής (σαφώς βάζω και τον εαυτό μου μέσα), έχει ιδιαίτερη πλάκα σε φάση το να βλέπεις τις αντιδράσεις του κόσμου και από τις δυο πλευρές. Και από αυτούς που λατρεύουν την Γαλάνη αλλά ποτέ δεν είχαν ακούσει ούτε πέντε λεπτά ηλεκτρονικής μουσικής στη ζωή τους και από αυτούς που νόμιζαν ότι κάποια μουσικά τραγούδια υπήρχαν μόνο στα soundtrack ταινιών του Βασίλη Λογοθετίδη. Από την άλλη πλευρά, αυτό δεν είναι και τόσο περίεργο. Μουσικές όπως τα ρεμπέτικα έχουν κερδίσει εδώ και μπόλικα χρόνια την leftfield πλευρά της παγκόσμιας μουσικής (π.χ. ψάχνω εδώ και αρκετό καιρό να βρω να ακούσω το «Rembetika» του Andy Moor με τον εκ μαρτυρικής μεγαλόνησου προερχόμενο Γιάννη Κυριακίδη – να ακούσετε το «A Conspiracy Cantata» του τελευταίου). Φυσικά παραμένει κάπως λυπητερό το γεγονός ότι μερικές φορές περιμένουμε από τέτοιους μπερδεμένους τρόπους να μάθουμε (και να εκτιμήσουμε;) πράγματα που θα μπορούσαμε να είχαμε ακούσει πολύ πιο απλά και πολύ πιο άμεσα. Και όχι, δεν πιστεύω ξαφνικά ότι το 80% των εικοσάρηδων+ που πορωνόταν με την τελευταία κυκλοφορία τυχαίου project των Neurosis ή της limited κασέτας του Muslimgauze, θυμήθηκε ότι από τα δέκα του εκτιμούσε την μαγευτική τεχνοτροπία του Τσιτσάνη, όμως είμαι πρόθυμος να δεχτώ την μουσική όπως και να φτάσει εδώ. Οπότε πάλι κερδίζουμε φίλοι avantgarde-ists.
Και για να κλείσουμε ένα ακόμα (ελαφρώς) άσκοπο post, η μουσική πρόταση της ημέρας αφορά την americana του Jeff Zentner στο «The Dying Days of Summer» (πόσο πιο τέλειος τίτλος) και το «Candle White» των Weaker, το οποίο μπορείτε να παραγγείλετε στο myspace τους. Επίσης να σκεφτείτε το top-10 σας με τα καλύτερα album της δεκαετίας 2000-2009 και να εκνευριστείτε μαζί μας με τις εμπνεύσεις που πιάνουν τα μέλη αυτού του blog μερικές φορές.
sonic death monkey 