sonic death monkey

Δεν πρόκειται ακριβώς περι αφιερώματος. Είναι μια ιδέα που είχα εδώ και μερικά χρόνια. Τελικά δεν την είχα μόνο εγώ. Την είχαν και άλλοι, και μου έδωσαν την απαραίτητη αφορμή να την υλοποιήσω. Θα μιλήσω λίγο αργότερα για την ιδέα, τώρα προέχει μια προεόρτια αναφορά στην «εξωσυζυγική» συνεισφορά του Kristoffer Rygg στα μουσικά δρώμενα. Ως γνωρίζετε, ιδρυτής των Ulver, τραγουδιστής των Arcturus, παιχνιδιστής των Upland, αφεντικό της Jester Records. Επίσης, τραγουδιστής στα δύο πρώτα albums των Borknagar και στο ένα ως τώρα των Head Control System. Την σημασία των παραπάνω ονομάτων την γνωρίζετε, οπότε δεν θα επεκταθώ στο πόσο σημαντική περσόνα υπήρξε για την εξέλιξη των πλέον αγαπημένων μας ιδιωμάτων, από τότε που τραγουδούσε τις «βουνίσιες» ιστορίες του, ως το αντιδιαμετρικά μεταμορφωμένο αστικό του ανάλογο. Ελάχιστοι καλλιτέχνες είχαν την δυνατότητα να το κάνουν αυτό σε τέτοιο εύρος. Δια και εξ αυτών, θεωρώ πως η -κατά Cornelius Jakhelln- ισχυρότερη ανθρώπινη αναπαράσταση του θεού Loki, έκανε αυθόρμητα αυτό που άλλοι, αν καταλάβαιναν τι ήταν, θα το πετύχαιναν, άμα το πετύχαιναν, με υπερπροσπάθεια. Η παροιμιώδης του αντιφατικότητα εντοπίζεται τόσο στις μουσικές επιλογές του, όσο και στα tricky παιχνιδίσματα κρυμμένα στα albums του. Trailers για ταινίες που δεν υπάρχουν, silence teaches how to sing, το θέμα των ζωντανών εμφανίσεων, και γενικώς σχεδόν οτιδήποτε αφορά στην πορεία των Ulver. Από το 1999 ως το 2002, σώπασε για τα καλά. Με τους Borknagar είχε ξεμπερδέψει, οι Arcturus ήταν στον πάγο, και με τους Ulver εξερευνούσε πιο απλωμένες μουσικές από όσες θα τον χωρούσαν να πυκνοτραγουδάει. Δεν έδειχνε να τον ενδιαφέρει η φωνή του εκείνη την περίοδο, και εδώ που τα λέμε δικιά του είναι, ό,τι θέλει κάνει. Επανερχόμενος στο τραγουδιστικό προσκήνιο με το ανετότατο «The Sham Mirrors» όσο και με το «Little Blue Bird» τραγούδι, φάνηκε έτοιμος να εξασκήσει ξανά αυτό για το οποίο θα συγχωρώ για πάντα το πόσο υπερβολικά και μεγαλομανώς πομπώδες ήταν ένα «La Masquerade Infernale». Την Φωνή του. Και την Φωνή αυτή, τη Φωνή που θα μπορούσα πανεύκολα να παραλληλίσω με κάτι μυθολογικά επιβλητικό, δεν την χάρισε μόνο στους Arcturus και στους Ulver. Ξαφνικά απέκτησε μια όρεξη να πει και ιστορίες κάποιων φίλων του.

Το παρόν post ασχολείται με την παρουσία του Kristoffer Rygg, ή Trickster G, ή Fiery G. Maelstrom, ή Garm, σε albums στα οποία υπήρξε ως guest τραγουδιστής. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η συνθετική στιγμή στους Aphrodisiac των Vicotnik/Kim Solve/Zweizz, η οποία μπορεί να εκληφθεί ως introduction. Να σημειωθεί πως η ποιότητα του ήχου έχει κάποια σκαμπανεβάσματα, καθώς μερικά τραγούδια δεν έχουν κυκλοφορήσει ποτέ σε οποιαδήποτε μορφή, και υπήρξε κάπως ζόρικη η ψηφιοποίησή τους. Ακολουθούν δύο είδη παραλείψεων, και ξεκινώ με τις συνειδητές. Ο κύριος για τον οποίο γίνεται ντόρος σήμερα, έχει τραγουδήσει σε ολόκληρο το «Betimes Black Cloudmasses» των Æthenor, καθώς και στο «Murder Nature» των Head Control System, μπάντες σε καμία περίπτωση βασικές, αλλά δεν υπήρξε και ακριβώς guest. Επίσης, τα αχνά backround φωνητικά του σε ολόκληρο το «Sideman» του Kåre João δεν επιτρέπουν κάτι παραπάνω από απλή προτροπή ακρόασης του album, όπως και των δύο απoπάνω. Η δεύτερη παράλειψη, είναι επίσης συνειδητή, αλλά επιπροσθέτως είναι και αναγκαστική. Στο «Disguised Masters» album των Arcturus and the Deception Circus, και συγκεκριμένα στο remix του κομματιού «Master of Disguise» από τον Phantom FX, παρατηρούμε την υποσημείωση «Gangstafications by S.C.N.». Οι S.C.N., αλλιώς So Called Negroes, μπορεί να είναι είτε μια κανονικά υπαρκτή μπάντα (για την οποία στα last fm και discogs δεν υπάρχει καν αναφορά), είτε άλλο ένα παιχνίδι του Mr.Rygg με αυτούς που ξέρει πως θα το ψάξουν ως το τέλος, με πιθανότητα να γελάει μαζί τους, κυρίαρχη. Όπως και να χει σε όλο το internet σε δυο μόνο websites αναφέρεται πως ο Kristoffer Rygg συμμετέχει στο «Rise Above» τραγούδι του «Inside Out» album του 2001, σε ένα αγνώστων στοιχείων Pinnacle label. Όπως καταλαβαίνετε μάλλον πρόκειται για κάποια hip hop παρέα του (ποτέ δεν αρνήθηκε οτι γούσταρε να rap-άρει) που τον κάθισε να ριμάρει σε κάποια στιγμή βαρεμάρας. Δεν κατάφερα να εντοπίσω το κομμάτι, ουδείς γνωστός είχε ιδέα περί της ύπαρξης, και να με συγχωράτε, αλλά δεν πληρώνω 28 ευρώ στο ένα site που ισχυρίζεται πως το πουλαει. Ελπίζω η μόνη έλλειψη της συλλογής να είναι αυτή, θα στεναχωρηθώ πραγματικά (χμ) αν έχω παρελείψει κάποια φωνητική συμμετοχή του. Φωνητική. Όχι remix στην Nebelhexe, ούτε συμμάζεμα των ήχων του Rykkinn, ούτε handwriting titles στο «Dreams Like Deserts», ούτε στίχους στους Darkthrone, ούτε παραγωγές σε «Deep Tracts of Hell» και «Wolf’s Lair Abyss».

Το εξώφυλλο ήταν μια χαζοιδέα μου, αλλά το σκάρωσε (τέλεια) η Βαρβάρα, επειδή εγώ δεν σκαμπάζω από photoshops και άλλα τέτοια, και την ευχαριστώ πολύ και πάντα καλά να είναι.

Έχουμε :

Hymne IX : Wolf and Friends

01. Aphrodisiac – Children, it is I
02. Star of Ash – Blood, Bones and a Skull
03. Magenta – Mermaid
04. Professor Fate – Limbo
05. Virus – Queen of the Hi-Ace
06. Fleurety – Last Minute Lies
07. Zyklon – Transcendental War-Battle between Gods
08. Gehenna – Vinterriket
09. Zyklon – Chaos deathcult
10. V:28 – The Absolute
11. Ihsahn – Homecoming
12. Magenta – I need my love
13. Star Of Ash – Crossing Over
14. The Gathering – A Life All Mine
15. Ava Inferi – Black Wings
16. De Press – Orawski Psalm
17. Solefald – Loki Trickster God
18. Manes – Absolute Nothing (manes redux)
19. Magenta – Backstabber Nation
20. Virus – Saturday Night Virus
21. Star of Ash – The Nudity of Light
22. Magenta – Vandalist Virgin
23. Star of Ash – In the Throws of Guilt

—> 150mb, σχεδόν δίωρη διάρκεια <—

~ από kiwiknorr στο 17 Ιουλίου, 2009.

Αναρτήθηκε στις SDMixtape