it’s a circle, and it starts, and ends
Η απόπειρα για οργανωμένο μελετηρό διάβασμα πνίγεται σε μπουκάλι βαρελίσιας μπύρας σε όμορφο μαγαζί με τρεχούμενα νερά και χαμηλό φωτισμό, ενώ έξω η νύχτα ομορφαίνει τη διάθεση, και η υγρασία εκδικείται που ένιωσα όμορφα. Μέχρι το 2024, στο sonic death monkey, θα σας πρήζουμε για το θέμα της δυσκολίας του διαβάσματος. Δείτε το σαν παρεάκι όταν δεν αντέχετε να διαβάσετε κάτι, οτιδήποτε, για τις εξεταστικές σας, τον κατάλογο με τα χρέη σας, τα ενοχλητικά ερωτικά ραβασάκια του συναδέλφου στη δουλειά σας, τον κατάλογο του ΙΚΕΑ, το νέο ποιήμα της goth φίλης σας, το flyer που σας έδωσαν στο δρόμο, τον ακριβή νόμο για κάποιο νομικό θέμα, τα μικρά γράμματα μετ’ αστερίσκου για το νέο πακέτο σύνδεσης του κινητού σας, το βιβλίο εκείνο που είχατε αρχίσει πριν τρεις βδομάδες αλλά τώρα «δεν θυμάστε ποιός είναι ποιός», το νέο τεύχος του αγαπημένου σας περιοδικού, το πρόγραμμα της κυριακάτικης ποιητικής βραδιάς, το πρόγραμμα του καλοκαιρινού σινεμά της γειτονιάς σας, οτιδήποτε διαβάζετε/διαβάζεται τελοσπάντων. Υπάρχουν και άλλοι εκεί έξω, δεν είστε μόνοι σας. Γενικώς πρέπει να δεχτείτε, εσείς, αναγνώστες, πως για μερικά θέματα θα σας πρήζουμε για πάντα. Για κάποιο live clip του Tom Waits. Για τον Otis Redding. Θα επαναλαμβανόμαστε. Θα γινόμαστε γραφικοί ίσως. Θα σας ξαναδείχνουμε link από το ίδιο βίντεο. Θα σας περιγράφουμε τυχαίες random βραδιές που κοιτάμε τα αστέρια, ακούμε τον τάδε δίσκο, παλεύουμε με την δείνα σκέψη. Δεχόμενοι αυτό, θα σας πρήζουμε και για τη δυσκολία του διαβάσματος. Δεν είναι τόσο συναρπαστικό, αλλά κάτι θα απαλύνει και από τη δική σας κούραση σε ανάλογη φάση. Όλοι έχουμε. Ανάλογες φάσεις. Υποθέτω. Για αυτό, σήμερα δεν θα σας πω για κάποια νέα μουσική που μου έφτιαξε κάποια μέρα. Κουβέντα δε θα πω για το live album του Biopshere, την μαγική επιστροφή των Fenn O’Berg, το αριστούργημα «Walk with Me» του Jason Crumer, τον νέο Jóhann Jóhannsson. Θα σας πω για κάποιον που έχουμε ξαναμιλήσει πραγματικά πολλές φορές. Τον Bonnie «Prince» Billy. Και το «Days in the Wake» album του στους Palace Brothers. Για το «You will miss me when i burn» τραγούδι. Που το είπε και ο Lanegan με τους Soulsavers. Δεν έχει σημασία, σημασία έχει το «You will miss me when i burn» των Palace Brothers. Για όταν το ακούω και θελω να γράψω για αυτό, και συνειδητοποιώ πως δεν χρειάζεται, χρειάζεται απλά να το αναφέρω. Ούτε διάβασμα, ούτε γράψιμο. Μόνο αναφορές. Ανεχτείτε μας, δεν θα το κάνουμε πολύ συχνά.
sonic death monkey 