kappe
Πέρα από την πλάκα τώρα, στα σοβαρά τώρα, «έλα ρε μαλάκα, μιλάω σοβαρά», ποιός θα μπορούσε να με κακολογήσει που η μισή μου δισκοθήκη είναι από τη Νορβηγία; Κανείς και ποτέ και πουθενά. Και σίγουρα, την παραμικρή ιδέα δεν είχα για αυτό όταν σε νεανική ηλικία μου πρότειναν να «τσεκάρω ρε μαλάκα» το de mysteriis dom sathanas. Καμία προειδοποίηση, μόνο αλυσιδωτές ανώμαλες προσγειώσεις και ψυχικές αναταράξεις και μυστήριου είδους ευφορίες. Αν η αγαπημένη χώρα ήταν παραγωγική στο black metal μία φορά, σε άλλα παρακλάδια είναι περίπου δώδεκα. Με την σιγουριά των διακοσίων χιλιάδων χτεσινών ακροάσεων του «Rosensfole» του Jan Garbarek, της μίας (αυστηρά) παρακολούθησης του live dvd των Supersilent, του intro του «Voice» της Maja Ratkje, της αναμονής για το νέο album των When, της διπλής αριθμημένης στα 100 κασσετικής «Santa Fe» έκδοσης των Thorns LTD (εδώ και σε οπτικοακουστική), του βραδινού ύπνου με το «Passing Images» του Frode Haltli, του πρωινού ξυπνήματος με ελληνικό καφέ (παρένθεση αυτό, δεν έχω πρόχειρο κατσικίσιο γάλα για να είμαι on topic) και της μεσημεριανής καταμαυροσύνης με το νέο album του Svarte Greiner.
O Svarte Greiner είναι το μισό μέλος των Dead Center, και μπλα μπλα, και το πραγματικό του όνομα είναι Eric Skodvin, και μπλαμπλαμπλα δυό χρόνια μετά το «Knive» μπλα επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο και μπλα μπλα και σκότος και σκοτεινό σκοτάδι της σκοτεινής νυκτός και ομίχλη και θανατερό και καλεσμένος σαξοφωνίστας στο τελευταίο κομμάτι, αλλά γενικώς κιθάρα και μπάσο μόνο, και ένας drone artist που τιμάει τον όρο και είναι καλλιτέχνης και όχι drone artist, πολύ σημαντικό επιχείρημα, να με ακούτε.
Δείτε το εξώφυλλο του «Kappe», αποκτήστε το, βιώστε το, και στολίστε τους 37 βαθμούς εκεί έξω με αληθινά καλοκαιρινή, ανάλαφρη, θετική και πάνω από όλα ταιριαστή μουσική.
sonic death monkey 