fifty five minutes to go

Έχω πενήντα και άλλα πέντε λεπτά για σκότωμα. Ξαναρχίζω το Μόνολογκ του Χρηστίδη για νιοστή φορά. Δε θέλω  χαζομάρες, θα το τελειώσω επίσης για νιοστή φορά. Τα λέει ωραία γενικά ο Χρηστίδης αλλά αυτό εδώ είναι άλλη ιστορία, εγώ το βγάζω έξω από τον ανταγωνισμό κάθε φορά που συζητούμε για ποιο βιβλίο του προτιμούμε και λέω τα Χαστουκόψαρα. Το εννοώ. Το Μόνολογκ δεν είναι του Χρηστίδη, είναι ενός άλλου τύπου. Του τύπου που ήθελε πολύ ο ίδιος ο Χρηστίδης να είναι την περίοδο που έγραφε τα Χαστουκόψαρα; Μάλλον. Μην πεταχτεί κανείς και πει ότι «πλέον ωρίμασε», θα έχουμε άλλα.

Έχω πενήντα και άλλα πέντε λεπτά για σκότωμα. Βάζω το περσινό Automne Fold του Kangding Ray. Δεν έχουμε μιλήσει για αυτό ε; Είναι ένας δίσκος που αγαπώ πολύ και που χρειάστηκε αρκετές πενηνταπεντάλεπτες βόλτες από τα ηχεία για να τα βρούμε αλλά άξιζε τον κόπο. Ενώ δεν του φαίνεται στην αρχή, είναι ένας δίσκος με «κανονικά» τραγούδια. Διάβαζα μια συνέντευξή του τις προάλλες έλεγε ότι κατατάσσει τον εαυτό του σαν experimental pop. Με τις γκλίτσες του, τον εκπληκτικό τρόπο που χρησιμοποιεί τα φωνητικά, τις μελωδίες του. Η Raster Norton κυκλοφόρησε (άλλον) ένα μεγάλο δίσκο.

Έχω πενήντα και άλλα πέντε λεπτά για σκότωμα. Παίρνω το ποδήλατο και βγαίνω βόλτα. Μυρίζει ωραία το χώμα μετά τη βροχή, στα σημεία όπου υπάρχει λίγο χώμα και κήποι τέλος πάντων. Δεν προλαβαίνω την Μεγάλη και Ωραία διαδρομή αλλά και η Μικρή και Καλούτσικη μια χαρά μου φαίνεται. Έχει την ανηφόρα στην αρχή, πράγμα πολύ σημαντικό γιατί, χεχ, δεν την έχει στην επιστροφή όπως η άλλη. Έχει λίγα φανάρια, πολλές σκοτεινές γειτονιές και σύντομο διάλειμμα για νερό και φωτογραφίες της Αθήνας στο σημείο ΚΑΒ όπως το έχουμε ονομάσει, παρέα με αδέσποτα και ζευγαράκια σε ίμπιζα με φυμέ τζάμια. Στα ακουστικά επιλέγουμε το ειδικό mixtape με την ονομασία «music to crash your bike to» που συνδυάζει τους Qemists με τους At the Drive-In και τους Tragedy με τους Bad Religion με τελικό σκοπό αυτό που πολύ διακριτικά φέρει ως τίτλο. Απόψε φωτογραφίες βέβαια δεν έχει, πρέπει να προλάβω να χωρέσω και ένα μπανάκι μανάκι στα πενήντα πέντε λεπτά.

Έχω πενήντα και άλλα πέντε λεπτά για σκότωμα. Ανοίγω το word και συνεχίζω την καταραμένη εργασία. Ας είμαστε σοβαροί όμως, κανένας δε θα πιστέψει ότι όντως αυτό θα κάνω ε.

Έχω πενήντα και άλλα πέντε λεπτά για σκότωμα. Μετά έχει Chelsea-Barcelona που δεν είμαι σίγουρος ότι θέλω να δω.

~ από νάθινμαν στο 6 Μαΐου, 2009.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

 
Αρέσει σε %d bloggers: