sonic death monkey

H Cortney (Tidwell) είναι από την Αμερική. Το φετινό album της λέγεται «Boys». Ξέρει να γράφει τραγούδι, ξέρει να γράφει μελωδίες και έχει πολύ όμορφη φωνή. Από κάποιες πλευρές είναι «ακόμα μια» singer/songwriter, από κάποιες άλλες σίγουρα ξεχωρίζει από τον γενικότερο σωρό. Όχι γιατί η μουσική της είναι κάτι το ξεχωριστό ως ύφος και μορφή, αλλά γιατί, όπως προείπα, ξέρει να γράφει τραγούδια. Πιθανότατα ο δίσκος δεν θα είναι ανάμεσα στους καλύτερους της χρονιάς, αλλά θα μας χαρίσει αρκετές απολαυστικότατες (και συνήθως νυχτερινές) ακροάσεις. Συνδέεται με τις δυο άλλες κυρίες γιατί έχει τραγούδι με τίτλο «Oslo».

Η Hanne (Hukkelberg) είναι από τη Νορβηγία. Το φετινό της album λέγεται «Blood From A Stone». Η Hanne Λοιπόν, αν και μπορεί να ενταχτεί στην κατηγορία των singers/songwriters, σίγουρα αποτελεί μια πολύ ξεχωριστή περίπτωση. Ξεχωριστή και ιδιαίτερη φωνή (που ίσως χρειάζεται κάποιο χρόνο να την συνηθίσεις), ακόμα πιο ξεχωριστή μουσική που μαζεύει κομμάτια από πολλά διαφορετικά μέρη για να δημιουργηθεί, ατμοσφαιρική, παράξενη αλλά και άμεση. Πιθανότατα όπως και η ίδια η δημιουργός της. Η μαμά Νορβηγία το έκανε πάλι το θαύμα της.

Η Lene (Marlin) είναι επίσης από τη Νορβηγία (αν και δεν είναι συμπολίτης της Hanne). Το φετινό της album λέγεται «Twist The Truth». H μουσική της είναι πιο συμβατική από των υπόλοιπων που αναφέρονται σε αυτό το post, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο καλή. Σαφέστατα πιο pop, αλλά με την ίδια εξαιρετική αίσθηση της μελωδίας και μια από εκείνες τις γλυκύτατα εύθραστες φωνές που δεν μπορούν παρά να σε κάνουν να χαμογελάς κάθε φορά που τις ακούς.

Ο Robin (Rimbaud aka Scanner) είναι από τη Μ. Βρετανία. Το φετινό του album λέγεται «Rockets, Unto The Edges Of Edges». O κύριος της παρέας έχει περισσότερη μουσική ιστορία πίσω του από ότι οι υπόλοιπες τρεις δεσποσύνες μαζί και μάλιστα σε αρκετά πιο απαιτητικά μουσικά πεδία. Βέβαια αυτό δεν μειώνει σε καμιά περίπτωση την αξία των τριών κοριτσόπουλων, αλλά ο Robin έχει σίγουρα άλλο ειδικό βάρος. Αυτός ο δίσκος τον βρίσκει μετά από τόσα χρόνια στην καλύτερη φόρμα του και φέτος ο Scanner έφτιαξε ένα από τα καλύτερα album της καριέρας του και μάλλον το πιο πλούσιο ηχητικά. Με βοήθεια από μπόλικο κόσμο (μεταξύ των οποίων ο μεγάλος Michael Gira). Τεράστιες μουσικές, ορχηστρικά μέρη, μαγευτικές φωνές, ηλεκτρονικοί ήχοι που μοιάζουν να έχουν φτιαχτεί για να δικαιολογήσουν την ταμπέλα intelligent dance music, σοβαρή ατμόσφαιρα και τελειότητα στον ήχο. Μάλλον αδικείται από την τόσο σύντομη αναφορά, αλλά κρατάω την πιθανότητα να μιλήσω εκτενέστερα όταν θα τον έχω λιώσει πραγματικά. Σίγουρα μια πολύ σοβαρή υποψηφιότητα για το τέλος της χρονιάς.

Αυτά για το κυριακάτικο βράδυ.

Και σε ένα τέταρτο από τώρα, happy birthday εις την νιοστή.

~ από KsDms στο 26 Απριλίου, 2009.

Αναρτήθηκε στις Uncategorized