cosmic clown porn.
Η διαδρομή Αθήνα-Χωριό χωρίζεται σε δυο βασικά μέρη. Το ένα Χωριό δηλαδή, αυτό που πας με το αυτοκίνητο, όχι το άλλο που πας με το πλοίο. Στο πρώτο μέρος έχουμε την Εθνική Οδό με τις λωρίδες και τα διόδια και τον ΣΚΑΙ 100,3 (μέχρι ένα σημείο τουλάχιστο) και την Επαρχιακή Οδό Τάδε (ας πούμε ότι έχει όνομα) στο δεύτερο. Το δεύτερο μέρος αυτής της πολύ συγκεκριμένης διαδρομής θα μπορούσε να το τραβήξει κάποιος με κάμερα και να το ανεβάσει στο youtube ως το unofficial video για το «Eingya» του Helios. Από την έξοδο με την παρατεταμένη δεξιά στροφή μέχρι το κλασικό παρκάρισμα δίπλα στην εκκλησία του Χωριού, τα πάντα βρίσκονται εκεί για να συνοδεύσουν αυτά που ακούω. Ποτέ το πράσινο δεν ήταν ομορφότερο.
Δεν ξέρω αν το κάνουν και άλλοι αυτό. Υποθέτω ότι δε γίνεται να είμαι ο μόνος, σιγά την τρομερή πρωτοτυπία. Αλλά είναι ένα ωραίο πράγμα αυτή η ταύτιση δίσκων με διαδρομές που έχω επαναλάβει τόσες φορές ώστε να τις «ξέρω», όσο ασαφές και αν ακούγεται αυτό. Δεν τίθεται κανένα ζήτημα αποκλειστικότητας, μια χαρά ακούγεται το ομώνυμο των Στέρεο Νόβα για παράδειγμα και στη στεριά και όχι μόνο στο πλοίο ανάμεσα σε Λέρο και Πάτμο. Από Πάτμο και πιο πάνω δεν ξέρω, τις περισσότερες φορές με έπαιρνε ο ύπνος μέχρι να με ξυπνήσει η μυρωδιά της πειραιϊλας. Αλλά ήταν εκπληκτικό το συναίσθημα την πρώτη φορά που έπαιξε. Και ήταν ακόμα ομορφότερα τη δεύτερη φορά. Να ονειρεύεσαι ότι διασχίζεις ένα πρωινό τον κόσμο ενώ είναι μεσάνυχτα και γέρνεις σε μια κουπαστή. Θα ήταν μια ακόμα σκηνή σε ταινία με πολλά κλισέ και χρηματοδότηση από το ΕΚΚ, δε διαφωνώ. Αλλά ρε γαμώτο, ενώ οι ΣΝ παραμένουν στο μυαλό μου σαν το Απόλυτο Γκρουπ για αυτή την πόλη, είναι απίστευτο πως καταφέρνουν και δε χάνουν ίχνος από την ίδια μαγεία και τόσο μακρυά από αυτήν. Δεν είναι καν δείκτης για το πόσο μου αρέσει η διαδρομή ή αν ανυπομονώ για τον τελικό προορισμό, δεν έχω ακόμα ταυτίσει το ταξίδι στο Άλλο Χωριό που είναι γύρω στις εικοσιτέσσερις φορές ομορφότερο και πιο «δικό μου» ας πούμε με κάποιο δίσκο.
Το καλύτερο έρχεται βέβαια όταν κατανοήσεις πόσες διαδρομές υπάρχουν ακόμα που δεν έχεις μάθει. Και αν αυτό δε φτάνει, πόσες μουσικές που ακόμα δεν έχεις ακούσει. Bliss.
Δεχόμαστε προτάσεις για νέες νοητικές συνδέσεις κομματιών και ταξιδιών. Επίσης προτάσεις για φιλοξενία για να τις δοκιμάσουμε αυτές τις συνδέσεις. Είμαστε σοβαροί αθρώποι εμείς, δεν τα βγάζουμε από το μυαλό μας αυτά. Μιλάμε με στοιχεία.
sonic death monkey 
Πειραιάς – Ρέθυμνο με το Remnants των Dead Legs.
Σάμος – Χίος με το Remnants των Dead Legs.
Πάτρα – Αθήνα με το Remnants των Dead Legs.
είναι ταξιδιωτικός δίσκος. δίχως άλλο. αμήν.
Αθήνα-Πάτρα με κτελ σχεδόν μόνιμα παίζει το Thorns vs Emperor.Ειδικά νύχτα.Κεφαλονιά,από την στιγμή που το λεωφορείο φεύγει από Σάμη και πάει προς Ληξούρι,είναι άτυπη παράδοση να ακούω το Oceanic από Isis,ξεκινώντας όμως απο το Carry.