the day the music died

«Υπάρχει ελπίδα όσο υπάρχουν ωραίες ιστορίες»
α. έλεγε σε ένα άρθρο του ο Αντώνης Πανούτσος.
β. έγραψε σε ένα διήγημά του ο Έτγκαρ Κέρετ.
γ. τραγούδησε ο Μπομπ Ντύλαν.
δ. μονολόγησε πιωμένος στο μπαράκι της Χαρούλας ο καφετζής ο χοντρός που δε θυμάμαι τώρα πως τον είχε βγάλει ο Δαλιανίδης στο Ρετιρέ.

Διαλέγουμε όποια απάντηση μας αρέσει περισσότερο.

Ο Buddy Holly ανήκει αναμφισβήτητα στην ίδια παρέα μαζί με τον Elvis, τον Eddie Cochran, τον Jerry Lee Lewis, τον Johnny Cash. Στην παρέα «των πρώτων». Έζησε μόλις 22 χρόνια και όμως πρόλαβε να χτίσει ένα πολύ σημαντικό όνομα να συνοδεύει αυτή την εκπληκτική φιγούρα του ψιλόλιγνου τύπου με τα χαρακτηριστικά γυαλιά.

O Buddy Holly σκοτώθηκε πριν από πενήντα χρόνια. Δηλαδή πριν από πενήντα χρόνια και δυο μέρες αν θέλουμε να είμαστε απολύτως ακριβείς. Το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε μαζί με τον Ritchie Valens (ο Λαμπάμπας μωρέ) και τον «Big Bopper» Richardson (αυτός δεν είχε αναλόγου επιπέδου σουξέ) και που θα τους μετέφερε στην επόμενη πόλη της χειμωνιάτικης χορευτικής τουρνέ στα Μιντγουέστ, συνετρίβη μετά την προσγείωση σε ένα χωράφι ύστερα από λάθος χειρισμό του πιλότου. Ο θρύλος λέει ότι κανονικά δε θα έπαιζαν εκεί που έπαιξαν τελευταία φορά. Λέει επίσης ότι ναυλώσανε ειδικά για εκείνο το δρομολόγιο το αεροπλάνο επειδή στο λεωφορείο δε δούλευε η θέρμανση. Λέει ακόμη ότι ο Ritchie Valens έπαιξε τη θέση του κορώνα-γράμματα με ένα μουσικό του Buddy Holly την οποία θέση και «κέρδισε». Τέλος, λέει ότι ήταν να ταξιδέψει μαζί τους και ο μπασίστας του, Waylon Jennings, ο οποίος όμως τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη με τον Buddy Holly να το μαθαίνει λίγο πριν ανέβει και να του λέει «Ελπίζω να κρυώσουν τα πόδια σου στο λεωφορείο» για να του απαντήσει εκείνος «Ελπίζω να πέσει το αεροπλάνο»

Ο θρύλος στην περίπτωσή μας φυσικά είναι ο ίδιος ο Buddy Holly. Η τρίτη μέρα του Φλεβάρη του ’59 έχει επικρατήσει  ως η μέρα που πέθανε η μουσική. Το 1971 ο Don McLean ηχογράφησε το γνωστό μας American Pie το οποίο αναφέρεται σε εκείνη την ημέρα, με ευθεία αναφορά στο μεγαλύτερο χιτ του BH, το «That ‘ll be the day (that I die)». Παραμένει το μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι που έφτασε στο #1 του Billboard. Παραμένει συγκινητικό.

Από τον ύπουλο χορό της κυραΜαντόνας ως το ειλικρινές αντίο του Wyndorf.

"

τρίβια: το πραγματικό του όνομα ήταν όντως Holley, το «e» κόπηκε από τυπογραφικό λάθος στο πρώτο συμβόλαιο με δισκογραφική που υπέγραψε.

Λοιπόν, εγώ λέω ότι όποιος και να το είπε αυτό με τις ιστορίες και τις ελπίδες έχει δίκιο. Ευτυχώς υπάρχουν και ωραίοι τύποι να τις μοιράζονται, όπως ο Γιάννης Πετρίδης στην προχθεσινή του εκπομπή.

~ από νάθινμαν στο 5 Φεβρουαρίου, 2009.

Ένα Σχόλιο to “the day the music died”

  1. Το 57 είχαν πει στην τηλεόραση για αυτόν «If you haven’t heard about these young men [Buddy Holly and the Crickets] then you must be the wrong age because they’re rock ‘n’ roll specialists. Now no matter what you think of rock ‘n’ roll, I think you have to keep an open mind about what the young people go for, otherwise the youngsters won’t feel that you understand them». Τι εκπληκτικός καλλιτέχνης και η εκδίκηση του φλώρου προσωποποιημένη

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

 
Αρέσει σε %d bloggers: