όνειρο #827

Και είμαστε λέει στον τελικό, 2-2 στις καθυστερήσεις, εσύ μου δίνεις μια ψηλοκρεμαστή πάσα, κάνω κοντρόλ με το στήθος, φέρνω την μπάλα μπροστά μου, κάνω προσποίηση ότι θα φύγω αριστερά, ξεγελάω τον αμυντικό αλλά τελικά όντως πάω αριστερά και τον ξεγελάω ακόμα περισσότερο, εσύ εν τω μεταξύ, έχεις κάνει την κίνηση προς τα μέσα, είσαι ήδη στη μικρή περιοχή και περιμένεις τη σέντρα για να σκοράρεις και να σηκώσουμε την κούπα, φτάνω στο σημαιάκι του κόρνερ, το τριπλάρω, εκείνο με ανατρέπει και ο διαιτητής δείχνει πέναλτυ, ο κόσμος τρελαίνεται δε γίνεται να χαθεί αυτός ο τίτλος, δεν μπορεί να χαθεί αυτός ο τίτλος, είμαστε πρώτοι, είμαστε και οι πρώτοι, πόσο πρώτοι είμαστε κανείς δεν ξέρει, αγκαλιές, φιλιά, αλλά ψυχραιμία, παίρνεις την μπάλα, τη στήνεις στη βούλα, η κάμερα ζουμάρει στην υπέροχη κοτσίδα σου από την οποία τρέχουν σταγόνες ιδρώτα, παίρνεις φόρα, εφτά βήματα ως την μπάλα, μας δείχνει η τηλεόραση, έξι βήματα ως την μπάλα, να με βλέπουν άραγε στο χωριό, θα έχουν κάτσει λογικά στο καφενείο και θα πίνουν τσίπουρα οι μεγάλοι και γκαζόζες τα μικρά, πέντε βήματα ως την μπάλα, αποδοκιμασίες, ζήτω, άντε γαμήσου και μπράβο και όλα αυτά τέσσερα βήματα από την μπάλα, θα αγοράσω μια πόρσε με το πριμ, ένα πλευστέισον και ένα κλιματιστικό για τη μάνα μου, ίσως μάλιστα να τους κάνω καμιά διαφήμιση μήπως και μου το αφήσουν φτηνότερα, δυο βήματα ως την μπάλα, να φέρουν και κανένα μανεκέν για τη διαφήμιση, καμιά ξανθιά με βυζιά και πόδια, γαμώ, να έχει και σενάριο, βέβαια, και στο τέλος να το ρίχνω το γκομενάκι και αμέσως μετά να δείχνουν το λόγκο της επιχείρησης, γαμώ τις ιδέες, ίσως πιο μετά να το πάρω το γκομενάκι καμιά βόλτα στην παραλιακή, ίσως ακόμη ρε μαλάκα να κανονίσουμε παρέα καμιά βόλτα, βέβαια, πως δεν το σκέφτηκα νωρίτερα αλλά για ένα λεπτό, δε θυμάμαι να έχεις εκτελέσει ποτέ πέναλτυ στην καριέρα σου, αλλά δεν ανησυχώ γι’αυτό, όχι, ανησυχώ γιατί συνεχίζεις και τρέχεις, πέρασες την μπάλα, πέρασες τον τερματοφύλακα, έσκισες τα δίχτυα, πέρασες τους φωτογράφους, πήδηξες το φράχτη, ανέβηκες τα σκαλιά, πέρασες μια πόρτα και μετά χάθηκες, σε έχασα, ψάχνω στην κερκίδα, τίποτε, μόνο αποδοκιμασίες, ζήτω, άντε γαμήσου και μπράβο. Και εκείνο που με παραξένεψε είναι ότι δεν ξύπνησα εκείνη τη στιγμή, αλλά δυο ώρες αργότερα. Επί δυο ώρες κοιτούσα την μπάλα. Χαμογελώντας φυσικά, τόσα φλας άστραφταν γύρω μου.

so cool

the dream
ratatat … schiller
butcher the bar … get away
kings of convenience … misread
bon iver … skinny love
mark lanegan … don’t forget me
sera cahoone … the colder the air
hilde marie kjersem … midwest country
the black keys … psychotic girl
plumerai … home again
federico aubele … en cada lugar
ugly kid joe … cats in the cradle
peter nalitch … santa lucia
κωνσταντίνος βήτα … δωσ’ μου αυτή τη γεύση
gandalf … hang on to a dream
sixteen horsepower … strong man
ludovico einaudi … fuori dal mondo

νταουνλόουντ

~ από νάθινμαν στο 2 Δεκεμβρίου, 2008.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

 
Αρέσει σε %d bloggers: