listening
Πολλή συζήτηση έχει γίνει για την «χρησιμότητα» των ακραίων μουσικών ειδών (και δεν μιλάω μόνο για την έννοια του «extreme» αλλά κυρίως για την έννοια του «fringe») ή ακόμα και την παραδοχή τους ως μουσικά είδη. Θέλετε να το πείτε black metal, noise, field recordings, improv ή ακόμα και τα σύνορα της free jazz, πολλοί μπορεί να πουν (και δίκαια μερικές φορές) ότι εξυπηρετούν μόνο την δήθεν ανάγκη για avant garde μουσικές εξορμήσεις. Σε καμιά περίπτωση δεν λέω ότι τα περισσότερα από αυτά είναι πράγματα που μπορεί να ακούσει κανεις ανά πάσα στιγμή και ώρα (πρωινός καφές και ηχογραφήσεις από τριζόνια του αμαζονίου δεν είναι ακριβώς και η πρώτη μου επιλογή) αλλά μετά από κάποιο καιρό η ακρόαση διαφόρων «περίεργων» έχει μια πολύ όμορφη επίδραση στον τρόπο που αντιμετωπίζεις την μουσική.
Χωρίς να το καταλάβεις, αρχίζεις και αντιμετωπίζεις οτιδήποτε ακούς γύρω σου ως μουσική και αυτό σε κάνει να εκτιμάς πολλούς από τους ήχους που σε περιτριγυρίζουν. Ίσως αυτό να ακούγεται χαζό αλλά ομολογουμένως είναι πολύ ωραία εμπειρία να βυθίζεσαι ακόμα και στους θορύβους των χώρων που κινείσαι (ακόμα και αν αυτό πρόκειτα για το ημιτονοειδές ηχητικό κύμα του σήματος μιας τηλεόρασης – εκείνο που ακούγεται όταν υπάρχουν οι πολύχρωμες κάθετες γραμμές στην τηλεόραση). Κάπως έτσι εκτιμάς και περισσότερο όλους εκείνουν που περνάνε τον χρόνο τους ηχογραφώντας τους ήχους των πάγων στους πόλους και δημιουργεί κάπως έτσι το νέο του album. Και πάλι βέβαια επαναλαμβάνω ότι όλα αυτά μπορει να ακούγονται επιτηδευμένα (και όντως να είναι σε περιπτώσεις), αλλά ακόμα και τότε το αποτέλεσμα μπορει (ανεξαρτήτως σκοπού και ιδεολογίας) να αξίζει αισθητικά.
Μια που είμαστε και στο θέμα, ένα πολύ ωραίο album που συνδυάζει πολλά πράγματα (από drones και field recordings μέχρι ακουστικές κιθάρες) χωρίς να γίνεται κουραστικό είναι το «Language Of The Dards: Tauu And Twilight Sing 100,000 Songs Of Milarepa (Noise Narratives Part 1)» των Whispers For Wolves. Μπορείτε να το βρείτε να κυκλοφορεί ελεύθερο τριγύρω σας. Για πιο στρωτή electronica επενδύστε στο «Dynamo» των Rumpistol.
sonic death monkey 