on the run.
Όταν ο χρόνος δεν κυλάει όσο αργά ή γρήγορα θα θέλαμε, νιώθουμε σαν να βρισκόμαστε σε μια κατάσταση συνεχούς εκκρεμότητoς, σε ένα πλαίσιο αναμονής, σε κάτι γενικώς ενοχλητικό. Αυτά, για να συμπληρώσω λίγο το προηγούμενο post ενός τύπου σε μια αποθήκη που ακούει Αλκίνοο Ιωαννίδη. Δεν είναι ωραίο πράγμα. Η συνεχής εκκρεμότητα. Και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, εδώ που τα λέμε. Ας πούμε τώρα, χρειάστηκε (δηλαδή θέλησα) να δημοσιεύσω εδώ, ενώ θα έπρεπε να έχω αφήσει προ πολλού την οικία, προς προσέγγιση του μαγευτικού περιβάλλοντος του Καποδιστριακού. Και μετά σου λένε πως οι Παρασκευές είναι οι καλύτερες μέρες. Ψέματα, εγώ το λέω καμιά φορά. Για να μη χαθεί η μαγεία λοιπόν, σήμερα θα δούμε τους Spiritualized. Δηλαδή δεν ξέρω για όλους, εγώ θα τους δω, αλλά καλά θα κάνουμε να σοβαρευτούμε όλοι και να πάμε. Να ξέρετε πως με τέτοιο δίσκαρο, θα πρέπει να μας ανεχτείτε να τους αναφέρουμε σε μερικά posts ακόμα. Σήμερα παίζουν και οι Neubauten, θα τους χάσω πανηγυρικά για άλλη μια φορά, έχω ηγετικό χάρισμα να χάνω τους Neubauten, ενώ ακολουθούν οι αυριανοί Madrugada και οι δευτεριάτικοι Christian Death, αν αποφασίσω να μην κάψω 20 ευρώ με αναπτήρα και να τα δώσω στον Valor. Νομίζω πως δεν ξέρω τι από τα δύο πρέπει να συμβεί. Για την ώρα βλέπουμε Gagarin και «Death Take Your Fiddle». Μόλις είδα πως παίζουν και οι Mary and the Boy. Και μετά σου λένε πως οι Παρασκευές είναι οι καλύτερες μέρες.
sonic death monkey 