What a long, strange journey this has been
Πρόσφατα συζητούσα με δυο φίλους σχετικά με το αν και σε ποιο βαθμό μπορεί το logo της δισκογραφικής στο πίσω μέρος ενός cd να αποτελεί κριτήριο ποιότητας για αυτόν καθ’εαυτό το δίσκο. Υποστήριζα πως ναι και είχα δίκιο, σαφώς. Φυσικά όχι πάντα, ίσως μάλιστα να μην πρόκειται καν για την πλειονότητα των περιπτώσεων, αλλά ισχύει. Είχα σα βασικό επιχείρημα την Poeta Negra, μια εταιρεία από τη Θεσσαλονίκη. Μια εταιρεία που εδώ και λίγες μέρες (και όπως ανέφεραν φήμες εδώ και καιρό) δεν υφίσταται πλέον.
Η διαδρομή που ακολούθησα ήταν: Άγνοια > Fractal > Συνέντευξη 2 By Bukowski > Poeta Negra. Οι λεπτομέρειες σχετικά με το πως από το ένα βήμα πέρασα στο άλλο δεν έχουν τόση σημασία (ποιος θέλει πραγματικά να μάθει ότι εκείνο που με είχε εντυπωσιάσει στην εν λόγω συνέντευξη ήταν μια μάλλον αινιγματική αναφορά τους στο death metal;). Η ουσία είναι ότι μετά από αυτή την πάσα γνώρισα αν όχι το πιο αξιόλογο, ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά labels των τελευταίων ετών. Με ανοικτό όσο και εκλεκτικό πνεύμα στις κυκλοφορίες της, με κατάλογο που από τη μία πατούσε στο post metal (ας πούμε) των 2 By Bukowski και από την άλλη στις μελέτες στις δουλειές του Eno από τον Dani Joss, και από την electronica του Spyweirdos (Σπύρος Πολυχρονόπουλος) στην ambient_d&b_ηλεκτρονικοπερίεργη μουσική του Peekay Tayloh (Παντελής Κακάρογλου) και τα παράξενα ταξίδια των Neon και Keene, μακρυά από ευκαιριακές επιτυχίες και σουξεδάκια στο ραδιόφωνο, χωρίς κουλ παραγωγούς-«δημοσιογράφους» να την αναφέρουν συνέχεια, έγινε ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά του κοινού στην Ελλάδα ενώ το 2004 ανακηρύχθηκε label της χρονιάς στα Qwartz electronic music awards στη Γαλλία.
Ρίξτε μια ματιά στον κατάλογό της και την επόμενη φορά που θα βρεθείτε Θεσσαλονίκη, κάντε μια βόλτα από το Λωτό, το δισκάδικο/πνευματικό_αδερφάκι της εταιρείας και κάντε τα κουμάντα σας. Κάποιοι δίσκοι είναι κρίμα να λείπουν από τις συλλογές σας, όπως πχ το «Drink from my bastard grail» των 2 By Bukowski, ένας από τους καλύτερους δίσκους που βγήκαν ποτέ από αυτόν εδώ τον τόπο.
Χωρίς να γνωρίζω από πρώτο χέρι τους λόγους για τους οποίους κατέβασε ρολά, φαντάζομαι ότι το πιθανότερο είναι να μην έβγαινε άλλο οικονομικά να συνεχιστεί αυτό το πείραμα παρά την καλή θέληση και την όρεξη όσων είχαν μπλεχτεί. Επιτυχημένο πείραμα πάντως, όπως και να έχει. Ευχαριστούμε Poeta Negra.
sonic death monkey 