Mira vs Shara
Αυτή τη φορά είπαμε να φέρουμε σε αντιπαράθεση δυο κυρίες (όχι, μπορείτε να βγάλετε από το μυαλό σας οτιδήποτε έχει να κάνει με λάσπες, μπικίνι και λοιπά ρομαντικά). Ουσιαστικός λόγος γι’ αυτή την αντιπαράθεση δεν υπάρχει (ούτε μπορώ πω ότι κρύβονται ιδιαίτερες αναλογίες μεταξύ τους), πέρα από το γεγονός ότι και των δυο η μουσική έγινε ιδιαιτέρως αγαπητή τους τελευταίους μήνες.
Από τη μια έχουμε την Mira Calix (κατά κόσμον Chantal Passamonte – αναρωτιέμαι αν η πραγματικότητα είναι πιο εντυπωσιακή), γνήσιο τέκνο της Warp, που κινείται κάπου ανάμεσα στην electronica, τα field recordings και την μοντέρνα σύνθεση και απο την άλλη, την Shara Worden (η καρδιά και το μυαλό πίσω από το όνομα My Brightest Diamond), η οποία και καταφέρνει να συνδυάσει την αγαπη (και τις σπουδές) της κλασσικής μουσική και τον έρωτα με το rock (και τις διάφορες indie εκφάνσεις) στην πεμπτουσία του singer/songwriter φαινομένου.
Ο τρόπος δημιουργίας της μουσικής για την καθεμιά από της δυο κυρίες δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετικός συγκριτικά με την άλλη. Η Calix, παίρνει τον όρο idm και μάλλον αφαιρεί το συνθετικό d, έχει συνεργαστεί με την συμφωνική του Λονδίνου παρέα με αρκετούς γρύλλους, φλερτάρει αρκετά συχνά με το glitch ενώ μοιάζει να λατρεύει την απλότητα στις μελωδίες της. Η Worden, φροντίζει να περνάει στην μουσική της όλη την πολυσυλλεκτικότητα που φαίνεται να είχε μέχρι τώρα η ζωή της. Μια essence από οπερα, μπόλικο rock feeling, μια δόση ατμόσφαιρα καμπαρέ, μερικά ψήγματα jazz και μπόλικες επιρροές από το νεο κύμα των singers/songwriters που φαίνεται να υπάρχει τα τελευταία χρόνια. Τα τελικα αποτελέσμα διαφέρουν δραματικά σε ύφος, όχι όμως και σε επίπεδο γοητείας. Η αλήθεια είναι ότι πολύ δύσκολα θα μπορούσα να επιλέξω ανάμεσα στις δυο κυρίες και αν το καλοσκεφτώ δεν θέλω κιολας.
Το γεγονός ότι το 2007 πρόκειται να μας δώσει νέες κυκλοφορίες και από τις δυο τους (“Eyes Set Against The Sun” και “Tear It Down”) μας κάνει ήδη να ανυπομονούμε για δυο album της φετινής χρονιάς. Και μια που πιάσαμε και τη συζήτηση για τις κυρίες, ας βάλουμε και ως bonus την συλλογή “Extreme Music From Women”.
sonic death monkey 