sonic death monkey

Την προηγούμενη δεκαετία το Bristol ήταν από εκείνες τις, κατά κάποιον τρόπο, ευλογημένες πόλεις οπου η έμπνευση για μουσική δημιουργία είχε γίνει κάτι παραπάνω από μόνιμος κάτοικος. Και μόνο για το μουσικό ρεύμα του trip hop θα είχε γίνει αιώνια αγαπημένη, αλλά η προσφορά της σκηνής της ήταν ακόμα μεγαλύτερη, ιδιαίτερα στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το 2006 θα μου πείτε? Η σχέση είναι οι Third Eye Foundation του Matt Elliott.

Το όνομα αυτό σίγουρα δεν είναι κάποιο που ακούς συνέχεια (συγκριτικά με τους Portishead π.χ.), αλλά η δισκογραφική παρουσία των Third Eye Foundation άφησε πίσω της μεγάλα album. Κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα και στην επανέκδοση των τριών από τα τέσσερα full lengths που έχουν κυκλοφορήσει (δεν μετράω το επίσης πανέμορφο “I Poo Poo On Your JuJu” με τα remixes). Με την εξαίρεση του ντεμπούτου “Semtex” λοιπόν, τα “Ghost”, “You Guys Kill Me” και “Little Lost Soul” ξανακυκλοφορούν μαζί σε ένα πολύ όμορφο digipack υπό τον τίτλο “Collected Works”. Μαζί με τους δίσκους, στο κάθε cd υπάρχουν και κάποια bonus τραγούδια ή μαλλον remixes τραγουδιών. Η καλύτερη απόδειξη για την σημασία των Third Eye Foundation βρίσκεται σε αυτά τα τρια cd. Κινούμενος ανάμεσα στο d’n’b, στο trip-hop και κατά καιρούς σε διάφορα άλλα είδη, ο Elliott έγραψε μουσική που θα απολαύσεις αμέτρητες ώρες. Από την αγριάδα του “Ghost” στο συναίσθημα του “Little Lost Soul” υπάρχουν πολλά μέρη για να χαθείς σε αυτά τα albums. Δυστυχώς μετά την κυκλοφορία του τελευταίου, ο Elliott αποφάσισε να μην κυκλοφορήσει άλλους δίσκους κάτω από το συγκεκριμένο όνομα. Από την άλλη, τα προσωπικά του albums, αν και αρκετά διαφορετικά σε ύφος, παραμένουν πανέμορφοι δίσκοι και είμαι πολύ περίεργος να ακούσω το φετινό “Failing Songs” που έβγαλε.

Δεν νομίζω ότι η pop θα ανακαλύψει τους Third Eye Foundation μετά θάνατον με το “Collected Works”, αλλά τον σεβασμό που τους αρμόζει θεωρώ ότι τον απολαμβάνουν. Και εμείς τους αγαπαμε και ακόμα περισσότερο και για την συμμετοχή στο “1st Decade In The Machines”. Και μια μέρα πρέπει να επισκεφτούμε το Bristol, έστω και χωρίς το pistol.

~ από KsDms στο 24 Δεκεμβρίου, 2006.

Αναρτήθηκε στις Uncategorized