it’s a holy, holy toy
Ενόψει της επίσκεψης στον Βορρά (την οποία σίγουρα φανταζόμουν και αλλιώς ανά περίσταση), είναι απολύτως λογική και κατανοητή η ανάλογα βόρεια προέλευση της μουσικής που ακούγεται τελευταία. Η εξαίρεση του «Τhis fool can die now» album της Scout Niblett, κουβαλάει την ολοκληρωτική Bonnie «Prince» Billy απόσπαση, που θα με αποσπούσε ακόμα και την ώρα που θα διάβαζα τους όρκους μου στον γάμο μου, ακόμα και αν είχα ορκιστεί το αντίθετο. Η τωρινή σειρά γεγονότων που με πήγε βορρά, είχε την αρχή της στην ακρόαση του «Manifesto Futurista» των Sturmgeist, για άλλη μια φορά, και αυτό επειδή είναι φοβερό album παιδιά, και έχει κάτι νορβηγοriffs άλλο πράγμα, αλλά δεν είναι εδώ το θέμα. Το εξώφυλλο έκαναν οι Trine & Kim, οπότε γιατί να μην μπω στο site τους; Μπαίνω και βλέπω πως κάπου τον Οκτώβρη θα κάνουν έκθεση στο Oslo με τις δουλειές τους, και ζήλεψα και ήθελα να είμαι εκεί και τέτοια, και μάλιστα άνοιξα και μια μπύρα κερασμένη στην «Decade» έκθεση, έκθεση η οποία θα γίνει προς εορτασμό των δέκα ετών που δουλεύουν μαζί. Οι Trine & Kim έχουν αναλάβει μερικές από τις πλέον αγαπημένες κυκλοφορίες, τι να πω, βλέπω τη λίστα και παγώνω. Εκπληκτικοί καλλιτέχνες, και αν δεν υπήρχε ο μεγάλος Halvor Bodin, θα μιλούσα για τους αγαπημένους μου εκεί πάνω. Με τον Justin Bartlett να μας ουρλιάζει μέσα στην Aura Noir μπλούζα του, και να είμαστε όλοι μια χαρούμενη παρέα, αμίλητη still, γιατί δεν έχω και ιδιαίτερα κέφια αυτές τις μέρες και γαμιέστε και λίγο. Όλα ξεκίνησαν από εκεί όμως, από το website της Trine Paulsen και του Kim Solve. Και χαζεύοντας εκεί μέσα τα διάφορα, πέφτω πάνω στα θεϊκά «Decade» μπλουζάκια και σκέφτομαι πως θέλω ένα, αλλά μιας και ο υλισμός δεν βοήθησε ποτέ κανέναν, κάνω πίσω σαν άντρας που είμαι, μπαίνω στα covers, και τι να δω. Βλέπω πως τα παιδιά επιμελήθηκαν τις επανακυκλοφορίες τριών albums των Holy Toy. Είναι μερικά πράγματα που σου γαμάνε τον οικονομικό προϋπολογισμό. Ένα τρακάρισμα. Μια αναγκαία έκτρωση. Ένα σιρόπι βήχα, για τον απαραίτητο βήχα, που προήλθε από το (ακόμα πιο) απαραίτητο γέλιο, για τα «Allen Iverson» πλάνα των Αγγελόπουλων. Αλλά πάνω από όλα αυτά, οι επανακυκλοφορίες τριών album των Holy Toy. Δεν θα πω ποιοί είναι οι Holy Toy, ξέρετε ποιοί είναι, αν δεν ξέρετε να προσποιηθείτε πως ξέρετε για να καταλάβετε το post μου, ένα σημαντικό γεγονός τόσο για τη ζωή σας, όσο και για τη δική μου. Όλα αυτά εν αναμονή του πακέτου με το «Bygones» compilation των Beyond Dawn και τo «Carheart» t-shirt (από το χέρι του Einar Sjurso), εν έκρηξη χαράς με την αναμενόμενη κυκλοφορία του «The Drama Hour» demo των Virus (αν λεγόταν ποτέ έτσι), και εν ακρόαση του remix album των V:28 στην Cold Meat Industry. Και ξαφνικά, τρία albums των Holy Toy. Όλοι λοιπόν, λένε πως τα τρια αυτά album θα επανακυκλοφορήσουν από την Tatra. Σε μια επίκληση στην απορία, υπάρχει ακόμα η Tatra; Πρέπει να έχει να κυκλοφορήσει κάτι καμιά πενταετία στο νερό. Είμαι έρμαιο της απορίας μου, δεν υπάρχει website, και δεν μπορώ να παραγγείλω τα albums, διότι χωρίς site, δεν έχουμε παραγγελία. Από την άλλη το οικονομικό πλάνο προχωράει αλώβητο από τα χτυπήματα. «Ποιά χτυπήματα ρε;» με ρώτησε πριν ένας φίλος που του περιέγραφα τα τεκταινόμενα. Τι να του εξηγήσω. Ακούστε στο repeat το «Marmur» κομμάτι από το «Warszawa» LP του 1982 (ναι, ξέρω, άκουγαν όλη μέρα Joy Division), και θα καταλάβετε για τι πράγμα μιλάω. Στην επανακυκλοφορία του «Warszawa» δε, θα περιέχονται λέει και τα τρία 12″ singles που κυκλοφόρησαν πριν (αλλά και μετά) το album, τα «Perfect Day» και «Soldier Toy» του 1982 και το «Meeting II» του 1983. Επίσης, το remix του «Down In Japan» που υπήρξε στην υπερσυλλογή «Maskindans – Norsk Synth 1980-1988». ΘΕΛΩ. Ακούστε, θα υπάρξει κατανόηση. Ελπίζω. Τουλάχιστον σε αυτό.
sonic death monkey 