Τα #3
Clara Engel – “Where A City Once Drowned (The Bethlehem Tapes Vol. II)”
Φαίνεται να υπάρχει μια ροπή προς τους κύκλους και τα κλεισίματά τους σε αυτές τις λίστες. Αρκετά ταιριαστό και για τέλος δεκαετίας θα πω εγώ. Η ClaraEngelυπήρξε αρκετά πολυάσχολη τα τελευταία χρόνια, αλλά κυρίως με «μικρές» κυκλοφορίες που δεν σου έδιναν ακριβώς την αίσθηση του κανονικού album. 9 χρόνια μετά το BethlehemTapes, επιστρέφει στη Βηθλεεμ της Πενσυλβάνια για να ηχογραφήσει το δεύτερο, με συμμετοχή διαφόρων μουσικών σε αντίθεση με τη συνήθη πρακτική της. Ο δίσκος δεν μεταβάλλεται δραματικά σε σχέση με το γνώριμο, μινιμαλ, ακουστικό στυλ της, απλά εδώ έχει το περιθώριο λόγω των υπόλοιπων να παίξει λίγο περισσότερο με ήχους και ενορχηστρώσεις. Και πάλι πρωταγωνιστής είναι η υπέροχη φωνή της,οι, αρκετά αφηρημένες, ιστορίες της και η ατμόσφαιρα που ξέρει τόσο καλά να δημιουργεί. Ο δίσκος στο σύνολό του είναι τρομερά κολλητικός και περιέχει μερικές από τις πιο ωραίες συνθέσεις της. Θακάνωειδικήαναφοράστο “AtNightTheyRacedThroughTheStars”, τοοποίο είναι μέσα στα καλύτερα της τραγούδια και το οποία, δεν ξέρω αν ασυνείδητα ή ενσυνείδητα, φέρνει σχεδόν αμέσως στο μυαλό το μεγαλείο που λέγεται “PlanetCaravan”. Ελπίζω κάποια στιγμή να της δοθεί η δυνατότητα να ηχογραφήσει με μεγαλύτερη άνεση και περισσότερα μέσα.
Kate Tempest – “The Book Of Traps And Lessons” (2019)
To be continued too…
sonic death monkey 