sonic death monkey

Πόσες φορές μπορεί ένας μέσος 27χρονος να έχει πάει για καφέ έξω; Τόσες. Βγάζουμε λίγες γιατί αρκετές φορές βαριόμανε την όλη διαδικασία και παίρνουμε το δικό μου Μαγικό Αριθμό. Που είναι μεγάλος, όπως και να το κάνουμε. Υπάρχει λοιπόν από τις Τόσες φορές μια εικόνα που μου έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό. Είναι ένας τύπος στο Πασαλιμάνι (δεν απαντώ σε ερωτήσεις του τύπου «γιατί πήγαινες για καφέ στο Πασαλιμάνι;») που καθόταν κάθε φορά στην ίδια ακριβώς θέση, με ένα μισοφαγωμένο καλαμάκι στο φραπέ του και το «Φως των Σπορ» πάντα μπροστά του. Στο οποίο «Φως των Σπορ» μιλούσε τακτικά και θυμάμαι ότι δεν επρόκειτο περί μονομερούς προσπάθειας, όχι, υπήρχε ουσιαστικός διάλογος ανάμεσα στους δυο τους. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή σταμάτησα να πηγαίνω για καφέ στην ευρύτερη γειτονιά και χαθήκαμε μέχρι που το Σάββατο στο φανάρι είμαι σίγουρος ότι τον είδα να περνάει μπροστά μου, πεζός. Δεν κρατούσε εφημερίδα αλλά είμαι σίγουρος ότι ήταν αυτός.

Ο Αόρατος Άθρωπας. Ο τύπος στο αμφιθέατρο δίπλα σου που ξέρει το τρίτο ζήτημα και προς το γραπτό του οποίου λοξοκοιτάς για να θυμηθείς ακριβώς την εξίσωση. Ο περιπτεράς που εδώ και δυο χρόνια του ζητάς τα rizla τα μπλε και σου δίνει τα rizla τα θαλασσιά και που κάθε φορά παίρνεις τα rizla τα θαλασσιά χωρίς να πεις λέξη. Ο αργόσχολος που παίρνει κάθε Πέμπτη τον Αποστόλη για να ζητήσει τον Πατρινό στις παραγγελιές της Παρασκευής. Ένα αγχωτικά μεγάλο μέρος των «επαφών» της μσν λίστας μου. Ο απέναντι που αφήνει το φως του δωματίου του ανοιχτό κάθε βράδυ. Μέχρι τις τρεις το βράδυ. Αυστηρά. Ο ταξιτζής που σε πάει να συναντήσεις την κολλητή σου. Η χοντρή ξαδελφούλα της κολλητής σου. Ένας τύπος, «μια χαρά παιδί».

Επιπροσθέτως, θα μπορούσε κάποιος να αναφέρει σα συμπέρασμα ότι

monday night music, pt. 5 (the final chapter)

ludovico einaudi … divenire
fink … sort of revolution
sonic youth … the empty page
human bell … hymn amerika
crippled black phoenix … onward ever downwards
vetiver … through the front door
giant sand … shiver
damien rice … 9 crimes
the beatles … eleanor rigby
tom waits … i hope that i don’t fall in love with you
edith piaf … ne me quitte pas
bob dylan … lovesick
matt elliott … i name this ship the tragedy, bless her and all who sail with her
david bowie … life on mars
feist … honey honey
the smiths … there is a light that never goes out

~ 69′ , 107 mb

(  (  (  -νταουνλόουντ- )  )  )

~ από νάθινμαν στο 25 Μαΐου, 2009.

Αναρτήθηκε στις SDMixtape
Ετικέτες: *mixtape*