sonic death monkey

Αυτό το post ήθελα να το κάνω αμέσως μετά την επιστροφή από τις πασχαλιάτικες διακοπές αλλά ομολογώ ότι δεν είχα ούτε την διάθεση ούτε το κουράγιο για κάτι τέτοιο. Τώρα λίγες μέρες μετά δεν θα βγει τόσο ξενερωμένο, καθώς σιγά σιγά η ρουτίνα αρχίζει και μπαίνει σε ένα δρόμο (δυστυχώς).

Ωραίο πράγμα οι διακοπές και κάπως έτσι αρχίζεις να αγαπάς και την μουσική που έχεις συνδέσει μαζί τους. Μετά από τις τελευταίες, ήρθαν οι έρωτες με τον Lee Konitz (όσοι έχουν free jazz τάσεις ας τον τσεκάρουν) και τους Gravenhurst, οι οποίοι, ίσως από σύμπτωση, επιλέχθησαν για να ντύσουν δυο πανέμορφες μέρες στο εξωτικό Λουτράκι. Τουλάχιστον τώρα θα τα ακούμε και θα μας έρχεται ένα χαμόγελο.

Οι επιστροφές είναι κακό πράγμα και κάποια στιγμή πρέπει να το καταργήσουμε. Τι ωραία να μπορούσαμε να είμαστε κάθε μέρα στην πρώτη μέρα των διακοπών; Ίσως η πιο ωραία στιγμή του να ξεκινάς. Η επιστροφή και η μαυρίλα της ήρθε και έδεσε απολύτως με τον δίσκο των Gutter Twins, του project των Mark Lanegan και Greg Dulli. «Saturnalia» και το τεράστιο κολλημα των ημερών για ένα δίσκο που ταίριαξε με την ατμόσφαιρα των ημερών. Το «Front Street» θα μπει σε υποθετική λίστα με τα καλύτερα τραγούδια της χρονιάς.

Σημείωση: Νομίζω ότι ποτέ δεν πρόκειται να αγαπήσω την πόλη αυτή. Είναι περίεργη αίσθηση να προχωράς στον δρόμο με τα ακουστικά στα αυτιά και να σκέφτεσαι πως η μουσική γίνεται soundtrack για την ασχήμια της. Το καλοκαίρι μοιάζει απειλητικό.

Δηλωση: Να ψοφησουν οι καινουριες συσκευασιες cd με τις στρογγυλεμένες ακρες. Φέρτε πίσω τις κλασσικές.

Το Sonic Death Monkey σας εύχεται καλό μηνα!

~ από KsDms στο 9 Μαΐου, 2008.

Αναρτήθηκε στις Uncategorized