Έκτακτο ανακοινωθέν… Ακούσατε! Ακούσατε!
Και δυο μέρες μετά το προηγούμενο ρηξικέλευθο post σε τουτο δω το μπλογκ (sic) που ζουμε (και μέσα του όλοι μια μέρα θε να μπούμε), βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να πούμε ότι επιτέλους ακούσαμε το καινούριο δημιούργημα των αγαπημένων Mum. «Go Go Smear The Poison Ivy» ο τίτλος του και προσωπικά μιλώντας, από τις σχετικά λίγες μέχρι στιγμής ακροάσεις, τείνω να τον χαρακτηρίσω ως τον αγαπημένο μου δίσκο τους. Δεν θα πω και πάρα πολλά, άλλωστε δεν είμαι και ο μεγαλύτερος οπαδός τους αν και πάντα αγαπούσα τη μουσική τους. Ελπίζω και ευελπιστώ, έτερο μέλος του μπλογκ (sic^2) να ξεβαρεθεί και να γράψει κάτι πιο αναλυτικό. Αν όχι, οι πολυάριθμοι αναγνώστες ας στρώσουν τον κώλο τους κάτω να το ακούσουν, που τα θέλουν όλα έτοιμα.
Και επειδή τις τελευταίες μέρες υπήρξε μια επαναθέρμανση της σχέσης μας με τη μουσική και τις νέες (και μη) κυκλοφορίες, περνάνε αρκετά πράγματα από το στερεοφωνικό μας και μας αρέσει γιατί μας είχε λήψει η διαδικασία αυτή. Κάπως έτσι αυτή τη στιγμή χαλαρώνουμε με το ιδιαιτέρως όμορφο και trip-hopίζον «The Long Road» του κατά τ’ άλλα hip-hop τροβαδούρου Anomaly, ενώ τον υπόλοιπο καιρό έχουμε αγαπήσει αρκετά έως πολύ (έως παράφορα) τις μελωδίες του «Night Maps» των Saddleback, την ομορφιά του post rock των Microfilm και των Ultraviolet Makes Me Sick, τo ψυχεδελίζον prog των The Assembled Head In Sunburst Sound, το αγαπώ-τους-Jethro-Tull hard rock των Lucifer Was, καθώς και την γοητεία του ομώνυμου ep των When They Know You The Will Run. Πίσω από αυτά περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους το «Little Waves» των Crescent, το ιδιαιτέρως αναμενόμενο «Cendre» των Fennesz/Sakamoto και το «Ghost Dance» της Pauline Oliveros. Όλα αυτά είναι εκεί για να μας προσφέρουν πολλές ώρες απόλαυσης και ίσως ακόμα περισσότερες ώρες συζήτησης.
Κάποιες ιδέες για «καλοκαιρινές» συλλογές μάλλον απορρίφθηκαν πριν ακόμα ολοκληρωθούν, αλλά η αλήθεια είναι ότι η προοπτική της δημιουργίας μιας συλλογής είναι αρκετά ελκυστική και έχει μπόλικο καιρό να γίνει. Ίσως να αποτελέσει και μια προσπάθεια να φέρουμε λίγο περισσότερο χειμώνα στο καλοκαίρι μας (όχι δεν σκοπεύουμε να βάλουμε το «The Sun No Longer Rises» μέσα όμως. Until next time…
sonic death monkey 