sonic death monkey

Τελικά δεν θα υπάρξει η συζήτηση για τα live ακόμα, καθώς, όπως ίσως θα μαντέψατε αν έχετε ανοίξει τον τελευταίο καιρό ένα μουσικό περιοδικό ή zine που ασχολείται έστω και λίγο με τον “ανεξάρτητο” χώρο, ξαναέβαλα να ακούσω το δεύτερο album της συμπαθέστατης Joanna Newsom. Η γνωριμία μαζί της είχε έρθει μεσω μιας μονοσέλιδης συνέντευξης στο Wire για το πρώτο της album (“The Milk–Eyed Mender”). Οι ακροάσεις του album δεν μπορώ να πω ότι με είχαν κερδίσει ακριβώς και είχε μπει στην άκρη με τα υπόλοιπα “συμπαθή αλλά” albums που μαζεύουν σκόνη κατά καιρούς.

Και φτάνουμε στο 2006 και στο “Ys”. Μπαίνω στον πειρασμό να το χαρακτηρίσω “φαινόμενο” αλλά μετα συνειδητοποιώ ότι μιλάμε για ένα κάπως περιορισμένο χώρο. Πάντως σίγουρα στα μουσικά χωράφια που κινείται έχει γίνει τεράστια αίσθηση. Η μονοσέλιδη συνεντευξη έχει γίνει τετρασέλιδη και εξώφυλλο, κριτικές (σχεδόν αποθεωτικές) όπου και να γυρίσεις να κοιτάξεις και γενικά ένα αρκετά σημαντικό hype. Για να είμαι ειλικρινής, το album τα αξίζει αυτά και με το παραπάνω, καθώς είναι εκπληκτικό και σαφώς πιο ώριμο από το πρώτο (τόσο μουσικά όσο και απο πλευράς φωνής της Newsom που εδώ ακούγεται γοητευτικότατη). Από την άλλη σε λίγο θα δούμε και την Newsom εξώφυλλο στο Music Life που είναι κάπως περίεργο (εντάξει, υπερβάλλω, αλλά you get the point).

O κόσμος ανακαλύπτει την new weird America του Wire (αν μπορει να θεωρηθεί η Newsom μέρος της), η indie σκηνή ψάχνει τον νέο Devendra Banhart ή τελικά όλοι αυτοί οι ρομαντικοί αναχρονισμοί (και το στυλ της Newsom) γοητεύουν? Σε γενικές γραμμές πάντως έχει πλάκα η παρακολούθηση όλων αυτών, αν και σίγουρα το περιεχόμενο έως ένα βαθμό δικαιολογεί το hype. Thumbs up, βέβαια στη δεσποινίδα Newsom που τα κατάφερε.

Εντωμεταξύ, παίζει για πρώτη φορά η τελευταία κυκλοφορία της Rune Grammofon, το “Woodwork” του (Per Henrik) Svalastog, το οποίο αφήνει τις καλύτερες πρώτες εντυπώσεις. Μπορεί η μίξη ηλεκτρονικών και ακουστικών ήχων να μην είναι και ό,τι πιο πρωτότυπο τελευταία, αλλά ο φίλτατος νορβηγός το το κάνει με περισσή μαεστρία και ακόμα περισσότερη αυθεντικότητα, ειδικά στο ακουστικό μέρος. Εξαιτίας μιας τέτοιας συνέπειας φτάνεις να αγαπάς κάποιες εταιρείες.

~ από KsDms στο 26 Νοεμβρίου, 2006.

Αναρτήθηκε στις Uncategorized